X AGENT : 01

[i128lala]

1


"น้องๆ โป๊มั้ย"

ทุกวัน
มันมาอีกแล้ว -*-

ปาร์คชานยอลอยากจะกระชากคอเสื้อยืดของผู้ชายตรงหน้าให้ย้วยแล้วตะโกนใส่หน้าว่า

"ไม่เอาว้อยยยยยยยยยยยย"

มันเป็นเรื่องที่น่ารำคาญที่สุดในชีวิตนักศึกษาของชานยอล ที่พอตอนเย็นเวลากลับหอต้องเจอไอ้หน้าหล่อมันดักขายแผ่นหนังโป๊ว!

คือมันก็โหลดเองในครัวเรือนได้ป่ะ
แล้วแบบ เจอกันทุกเย็นก็ถามทุกเย็น มันคืออัลลัยยยย!!!!!!~


"มึงก็ซื้อเค้าสักแผ่นสิวะ เค้าจะได้หยุดตื๊อมึง อันที่จริงแผ่นหนังเค้าก็ดีนะเว้ย ภาพชัดระดับ HD กูเคยซื้อมาแล้ว"

เจริญพรเถอะมึง ชานยอลนึกอยากจะตบหัวรูมเมทตัวเองสักป๊าป! คิมจงแดเป็นสาวกของเสื่อมทุกประเภท แต่ต่อหน้าคนอื่นกลับวางตัวเป็นคนดี เป็นมหาจงแดที่รักของรุ่นน้อง อย่างนี้เรียกมือถือสากปากถือศีลใช่ไหม?

"ไม่ซื้อ!"

ตั้งใจว่าจะไม่ซื้อก็ต้องไม่ซื้อ เรื่องอย่างนี้มันหยามกันชัดๆ ผู้ชายคนหนึ่งจะไม่มีปัญญาโหลดหนังโป๊เป็นของตัวเองเรอะไง คนๆนั้นไม่ใช่ชานยอลแน่ คลังหนังโป๊ของเขานับว่าเป็นหนึ่งในตองอู อยากได้เรื่องไหนขี้เกียจโหลดก็เอาตัมป์ไปจุ๊บจากเพื่อนมา

ไม่เห็นต้องเสียเงิน

ปฏิเสธก็แล้ว ทำหน้าเฟี้ยใส่ก็แล้ว แต่ทุกวันที่เลิกเรียนเดินผ่านหน้าอาคารพาณิชย์ที่มีตั้งแต่ร้านอาหาร ร้านซ่อมกุญแจ ร้านทำผม ยันร้านขายแผ่นผีที่เน้นขายหนังโป๊ ชานยอลก็เจอผู้ชายคนเดิม ประโยคเดิมในระยะประชิดทุกที

"โป๊มั้ยน้อง"

จะขายให้ได้สักแผ่นว่างั้น

ชานยอลเคยเปลี่ยนทางกลับหอ แต่ก็ดันเจอผู้ชายคนเดิมจนได้ มารู้ที่หลังว่าร้านนี้มีสองสาขา แล้วช่วงเวลาที่ชานยอลเดินกลับตอนนั้น เป็นช่วงที่ผู้ชายตัวสูงคนนั้นเปลี่ยนกะมาเฝ้าอีกสาขาพอดี

นี่ธุรกิจหนังโป๊ว์มันเฟื่องฟูขนาดนี้เลยเรอะ ■《》■

.
.

วันนี้ก็เช่นกัน

โชคร้ายนิดหน่อยที่เกราะกำบังของชานยอลอย่างจงแดดันติดกิจกรรมนอกหลักสูตรเป็นผู้นำสวดมนต์ทำวัตรเย็นที่หอพระ ทำให้ชานยอลต้องเดินกลับหอคนเดียว และแน่นอนต้องเผชิญกับความน่ารำคาญตัวเป้งๆ ที่ผจญมาตั้งแต่ปีหนึ่ง

ณ จุดเดิม องศาเดิม ตึกแถวห้องเดิม

นั่นไง! เขายืนอยู่ตรงนั้น พอเห็นหน้าชานยอลดวงตาคมก็ส่องประกายอย่างปิดไม่มิด
มันคงเป็นอัตตาส่วนบุคคลสินะ หากทำให้ชานยอลซื้อแผ่นโป๊ว์ได้ คงเป็นประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของหมอนี่แหงๆ แต่อย่าผยองไป ปาร์คชานยอลไม่ได้กินง่ายขนาดนั้น

"โป๊มั้ยน้อง"

เอาแล้วไง มาแล้ว เสียงทุ้มๆที่ข้างหู
เอาวะ วันนี้เป็นไงเป็นกัน!!!!!!!!!!!

"ไม่อ่ะพี่ ถ้าพี่เล่นเองเมื่อไหร่ ค่อยมาขายผมนะ"

■《》■

อึ้ง อึ้งล่ะเซ่!!!

ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ชานยอลยกยิ้มสะใจที่มุมปาก ดวงตากลมโตเป็นประกายอย่างปิดไม่มิด ขาเรียวก้าวฉับๆออกไปด้วยความมั่นใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน วินาทีนี้ ปาร์คชานยอลสดชื่นเหมือนยืนบนไหล่เขา!!!!!

หมับ

มือแกร่งคว้าไหล่ของชานยอลดึงเอาไว้ แม้จะไม่รั้งให้ชานยอลหันกลับมา แต่สัมผัสร้อนๆที่ทาบมาจากด้านหลังทำให้ชานยอลเสียววูบ

แม่ง อีโรติคเกินไปแล้วว้อยยยยยย!

“ถ้าอยากให้พี่เล่นล่ะก็.....”



"น้องก็มาเล่นคู่กับพี่สิ"


พ่องงงงงงงงงงงงงงงงง! อยู่ดีไม่ว่าดี ดันสะดิ้งปากดีไปงัดเกรียนใส่ให้เข้าตัว!

ปาร์คชานยอล TKO!!!!!!!!

★《》★

"แล้วเจอกันใหม่นะ เด็กน้อย หึหึหึ"

ไอ้หล่อทิ้งท้ายเอาไว้ด้วยเสียงหัวเราะ กับลมร้อนๆที่ระต้นคอ ชานยอลจำได้ว่าตัวเองยืนนิ่งเหมือนถูกสาป จนกระทั่งมินซอก เพื่อนร่วมคณะที่อยู่หอเดียวกันเดินผ่านมาพอดี ถึงได้ร้องทัก

"ไอ้ยักษ์ ไมมึงมายืนอยู่ตรงนี้อ่ะ"

"มินซอกกกกกก มินซอก~" รวบรวมสมาธิโผเข้ากระโดดเกาะแขนของเพื่อนผู้ช่วยชีวิตเอาไว้ ก่อนพูดด้วยเสียงระโหย

"มึงเอากูกลับหอที"


.
.


เพราะเหตุอันน่าสะพรึงเมื่อวาน ทำให้ปาร์คชานยอลลงทุนนอนเกลือกกลิ้งอยู่ที่โซฟาในหอสมุดกลางของมหาวิทยาลัยไม่ยอมกลับหอ จงแดโทรมาเรียกตัวให้กลับห้องได้แล้ว ชานยอลก็ยังดื้อดึงไม่ยอมกลับไป

คำเดียวสั้นๆ กลัว!

หรือควรเปลี่ยนหอมาพักหอใน ตัดปัญหาไป แต่เรื่องอะไรจะเอาตัวเองไปลำบาก ต้องกลับหอก่อนสี่ทุ่มเพียงเพราะกลัวพ่อค้าหนังโป๊ว์คนหนึ่งวะ ไม่ไม่ไม่ ชานยอลไม่ทำ มันไม่ใช่เรื่อง ¤《》¤

ก็เลยต้องมานอนหง่าวจนบรรณารักษ์มาไล่ให้กลับหอนี่ไงล่ะ!~

ดึกแล้ว ร้านรวงในซอยข้างมหาวิทยาลัยพากันปิดไฟเก็บของพักผ่อน ยกเว้นร้านข้าวมันไก่เที่ยงคืนหนึ่งพันห้าร้อยล้านวอนของรุ่นพี่คิมจุนมยอน กับร้านขายยาดองของคิมจงอินที่ยังคึกคักตอบโจทย์ของนักศึกษาได้ ถัดไปเป็นร้านทำผมของคุณอี้ชิงที่มีคนหน้าสวยอย่างแบคฮยอนเป็นผู้ช่วย และ ใช่ ........ ถัดไปอีกร้านก็ร้าน เอ่อออ ร้านนั่นแหละ อ่านกันมาตั้งนานก็น่าจะเดาได้ ชานยอลไม่อยากจะพูดถึง

ร่างโปร่งถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นไฟที่ห้องแถวนั้นปิดแล้ว แสดงว่าปิดร้านแล้วสินะ! นี่คงเป็นครั้งแรกในรอบปีที่ชานยอลจะรอดจากประโยคโป๊มั้ยน้องของไอ้หน้าหล่อนั่น

ไม่ต้องคาดหวังไอ้ประโยค 'ทำไมเรารู้สึกโหวงๆในอกแบบนี้นะ เวลาที่เขาไม่อยู่ ทำไมรู้สึกโหยหาเสียงทุ้มๆแสนเซ็กซี่ยามที่พูดประโยคที่ว่า โป๊วมั้ยน้อง ของเขาเหลือเกิน' จากชานยอลหรอกนะ เพราะตอนนี้อิปาร์คชานยอลกำลังดีใจสุดๆไม่ต่างจากคนถูกหวย เพราะไฟที่ดับลงนี่คือหลักฐานของการเสียสละยอมกลับหอดึกของปาร์คชานยอลแท้ๆ!

ชานยอลเดินผ่านห้องแถวที่มืดมิดด้วยใจพองโต ยังไม่ทันจะเลี้ยวซ้ายเข้าซอยหอพัก ก็เห็นเงาตะคุ่มๆวูบวาบอยู่ที่หางตา พร้อมกับเสียงทุ้มๆ

"โป๊มั้ยน้อง"

ขุ่นพระ!!!!!!!! คุณหลอกดาว ¤《》¤  มันมาเหนือเมฆ! แต่ทำไมมันไม่ถูกอุ้มไปเหมือนละคร!

แล้วไอ้หล่อนั่นก็โผล่มาจากมุมมืด พร้อมจ้องมองชานยอลประหนึ่งเป็นขนมขบเคี้ยว ไอ้ดวงตาคมๆนั่นก็มีแววหื่นแบบปิดไม่มิด

"อ้อ ไม่ใช่สินะ ไม่ใช่โป๊มั้ยน้อง ต้องเป็น...."

ใบหน้าหล่อๆนั่นค่อยๆโน้มเข้ามาใกล้ชานยอลที่กำลังทำตาเบิกโพลงเหมือนเห็นผี แล้วก็เบี่ยงไปกระซิบที่ข้างหู



"เปลื้องมั้ยน้อง"


ชานยอลมองหน้าหล่อๆแล้วกระพริบตาปริบๆ ก่อนที่สมองจะประมวลทุกคำพูดแล้วทำการอินเวสติเกทตัวเองขึ้นมาได้
อ้าวเชี่ยยยยยยย มันชวนกูเปลื้อง เปลื้องอัลลัยยยยยย
เปลื้องหาพ่องงงงงงงงงงงงงงงงงงง ■《》■

"เงียบเลย ตกลงจะเปลื้องมั้ย ป่ะ ไปกัน"

ไม่พูดเปล่า มือหนาอุกอาจคว้าข้อมือของชานยอลไปจับไว้แน่น ดวงตาของไอ้หล่อนั่นมีประกายหื่นแบบปิดไม่มิดอีกต่อไป นี่พ่อค้าหนังโป๊ว์มันเป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่าวะ!

ควรเดินตามไปดีไหม?
บ้าระห่ำเกินไปแระ! ชานยอลคว้าไหล่หนาของไอ้หล่อด้วยมือข้างที่ว่าง แล้วออกแรงผลัก พร้อมสะบัดข้อมือข้างที่ถูกจับให้เป็นอิสระ แต่ดูเหมือนไอ้หล่อนั่นจะไม่ยั่น
"ดุเสียด้วย อย่างนี้ต้อง SM ใช่ไหม?"
สตั๊นนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"เท่าไหร่!"

สวัสดิภาพที่มีอยู่เหมือนถูกสั่นคลอน นาทีนี้ปาร์คชานยอลไม่มีอะไรจะเสียไปมากกว่าเสียตังค์ซื้อแผ่นของไอ้หล่อแล้วขอร้องให้มันออกไปจากชีวิตเขาอีกแล้ว

"สี่แผ่นพันวอน แต่ถ้าอยากดูฟรี มาห้องพี่มั้ยล่ะ? ♥◆♥

เสื่อมมมมมมมมมมมมมมมมมม

"เอาสี่แผ่น แล้วลาขาดเลย ทำได้ไหม"

"ได้! งั้นไปกันซะทีสิ"

"ไปไหน!?"

"ไปเล่นหนังกับน้องไง น้องบอกพี่เมื่อวานว่าถ้าพี่เล่นหนังเมื่อไหร่ น้องจะซื้อ ก็นี่ไง เราไปเล่นหนังกัน"


กะ กะ กูหมายถึงมิยาบิ โซระ อาโออิ โรล่า ทาคิซาว่าว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย



"อ้อ พี่ชื่อคริสนะ น้องชื่ออะไร เวลาจะครางจะได้ครางถูกชื่อ"



เอาปืนมายิงกูเลยดีกว่าพูดแบบนี้ หรือถ้ายิงยังไม่หนำใจก็เอามีดทื่อๆมาแทงกระซวกกูซ้ำๆก็ได้ กูยอมแล้ว แต่ปล่อยกูไปเถอะ

~xoxo xoxo xoxo~

เสียงโทรศัพท์มือถือของชานยอลดังขึ้น ใครโทรมาตอนนี้กูยกให้เป็นพระเจ้าหมดอ่ะ! มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย

| ชานยอล เมิงงงอยู่หนายยยย ดึกแล้วนะเมิงงงงง กลับห้องมามะ เบเบ๋วววว์ |

ง่ะ คิมจงแด ตอนนี้เพื่อนมึงยิ่งสยิวอยู่ จะมาเบบ๋งเบเบ๋ว์ หาพ่องหรือครับ

"เออ กูรีบไปแล้ว!" กรอกเสียงดังกังวาลผ่านสายไปรัวๆ

"ไปก่อนนะ เพื่อนใกล้ตายแล้ว" ขอโทษนะจงแด กูขอยืมมึงแป๊ปนึง ชานยอลยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วก็ติดตีนหมาวิ่งโกยอ้าวไม่คิดชีวิต และไม่คิดจะหันกลับไปมองด้วย!!!!!!

ที่นี่อยู่ยากขึ้นทุกวันล่ะแม่ง!
จงทำดี จงทำดี จงทำดี
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด