i128lala
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

X AGENT : 20

+5
chiyochichi
daehyun.bunny92@gmail.com
krisyeolreal
KrisZza
i128lala
9 posters

Go down

X AGENT : 20 Empty X AGENT : 20

Post by i128lala Sat Mar 08, 2014 4:09 pm

20

สามสิบปีผ่านไปไวเหมือนโกหก
ก็โกหกไง..
อะไรจะนานขนาดนั้น แค่สองอาทิตย์ก็พอ! แต่ก็เป็นสองอาทิตย์ที่ยาวนานเหมือนกันสำหรับชานยอล ช่วงแรกๆก็ไม่ค่อยชินนักหรอก แต่พอเข้ากลางๆอาทิตย์แรกควบอาทิตย์ที่สองชานยอลก็เริ่มชินกับวิถีชีวิตปกติ พอเริ่มชินเท่านั้นแหละ ก็ชินเลย ขอบอกว่าปาร์คชานยอลเล่นมันง่ายๆอย่างนี้แหละ จะถือแล้วกันว่าผู้ชายที่บอกรักชานยอลตอนเล่นไวกิ้งมันตกไวกิ้งตายห่าคอหักไปแล้ว
ทำไมชานยอลจะไม่รู้ตัวเอง รู้ดีด้วยว่าปากหนัก รู้ดีด้วยว่ามันสายไป แต่ก็รู้ตัวเองด้วยเหมือนกันว่าตัวเองก็พยายามจะตามหาไอ้พี่คริสแล้ว เพราะฉะนั้น ก็อยากให้คริสติดตามผลงานชานยอลกลับบ้างก็แล้วกัน
สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ พูดได้เลยว่าชานยอลแทบไม่ได้แตะหนังโป๊เลย แต่ร่างโปร่งเบนเข็มหันไปเอาดีทางด้านเกมส์ออนไลน์แทน ชานยอลมีโอกาสประมือร่วมตีบอสกับบังยงกุกสองสามครั้งในเซิฟเวอร์เก้า ต่างกันตรงที่ชานยอลไม่ได้ไปร้านเกมส์ของแทมินแล้ว แต่โหลดทุกอย่างมาลงคอมตัวเอง
ถ้าคนอย่างปาร์คชานยอลตั้งใจจะทำอะไร มักจะทำได้ดี ส่วนใหญ่เรื่องที่ทำมักจะไม่ใช่เรื่องดี แต่ก็เอาเถอะ ทำได้ดีในเรื่องไม่ดีก็ยังจัดว่าเป็นเรื่องดี ย้ำอีกครั้ง ถ้าคนอย่างปาร์คชานยอลตั้งใจจะทำอะไร มักจะทำได้ดี ยกเว้นแค่เรื่องเดียว คือ เรื่องดีๆ ...
ปัง ปัง ปัง ปัง ป้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“ชานยอลลลลล มึงงงงงงงงงงงงงงงงง ไป CODEX MALL กับพวกกูม้ายยยยยย” เสียงคู่รักข้างห้องมาเคาะประตูเรียกแบบรัวๆ ทำให้บุรุษที่กำลังตีบอสอย่างเมามันในเกมส์ออนไลน์ถึงกับจิ๊ปาก จะผละออกจากหน้าคอมไปเปิดประตูให้มันก็กระไรอยู่ เลยได้แต่ตะโกนตอบกลับไป
“ไม่ไปว่ะ ไปกันเลย”
“ชานยอลลลล มึงอยู่ในห้องตีบอสอย่างเดียวมาเป็นวันๆแล้วนะเว้ยยยยย หัดเปิดบอทแล้วออกมาเดินเล่นเจอผู้คนเจอพวกกูบ้างเหอะว่ะ เห้ยยยยยยย” มินซอกตะโกนกลับมา ไอ้พวกนี้มันยังคิดว่าปาร์คชานยอลเป็นโรคซึมเศร้าอยู่เลย แถมมินซอกยังรู้สึกผิดทุกครั้งที่เห็นหน้าชานยอลในช่วง 2 อาทิตย์นี้ตลอด เพราะดันเป็นคนเสนอไอเดียให้ชานยอลไปลองเล่นเกมส์ออนไลน์ จนเพื่อนตัวยักษ์ยึดเอาเกมส์เป็นที่พึ่ง เล่นมันส์ยันเช้า ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าไปเรียน กินข้าวนิดหน่อย แล้วกลับห้องไปตีบอสต่อ
“เห้ยยยย กูโอเค ตอนนี้ชีวิตดี ไม่ต้องเป็นห่วงงงงงงง”
“เออออออ ชีวิตมึงดีอ่ะ ตั้งแต่ไม่มีพี่คริส มินซอกพูดเลย”
ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก
คำว่าพี่คริสนี่ทำชานยอลร้าวไปถูกกระดูกไหปลาร้าด้านซ้ายกันเลยทีเดียว มินซอกเองก็คงรู้ตัวว่าดันไปรื้อฟื้นเรื่องที่ทำให้ชานยอลประสาทขึ้น เลยหุบปากเงียบกริบ ไม่ตะโกนเรียกร้องอะไรแล้วตบท้ายการชิ่งด้วยการพูดเบาๆว่า กูไปก่อนนะ แล้วเดินหนีไปเลย ชานยอลได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆผสมกับเสียงจงแดโวยวายในเรื่องภารกิจการลากชานยอลออกจากห้องมาเห็นเดือนเห็นตะวันไม่สำเร็จค่อยๆหายไปจากทางเดินหน้าห้อง
คนที่หนักแน่นเหมือนหินผาอย่างชานยอลส่ายหน้าให้กับความเป็นห่วงของเพื่อน แล้วกลับไปตีบอสต่อ ไม่นานก็เห็นผู้เล่นแต่งองค์ทรงเครื่องคุ้นตาที่ชานยอลขนานนามว่า เมียน้อยจีเอ็ม วาร์ปเข้ามาในเซิฟเวอร์เก้า เห็บหมาผู้เศร้าสร้อยเลยเดินตรงไปทิ้งผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าท้ารบ อันความจริงแล้วน้องครีมกดผิดปุ่ม
+จะไฝว้อีกแล้วเหรอว้ะ เสียแรงที่ช่วยตีบอส+
+ไม่ได้จะไฝว้ จะชวนมาตีบอสกัน+
+ให้กูบอสหรือมึงบอส?+ ศัพท์สั้นๆแบบนี้ถ้าใครไม่เข้าใจ คือก็ไม่เข้าใจ แต่ถ้าเข้าใจแล้วมองไปในลูกตาสองมิติก็จะรู้ได้เลยว่าเริ่มกวนตีน แต่จะให้สารภาพหรอะ ไม่มีซะละ
+ กดตี้มาหน่อย +
ตี้ : เป็นคำย่อของ ปาร์ตี้ ใช้เวลาต้องการร่วมมือกับผู้เล่นอื่นเพื่อจุดมุ่งหมายอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่ตีกัน
ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก
ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องให้ชานยอลปวดหัวใจถล่มทลายจังเลยวะ ชานยอลไม่ทันได้โวยวายใส่หน้าเมียน้อยจีเอ็มที่มีไอเทมใหม่คือต่างหูเขี้ยวเงินยาวเฟื้อยมาอวดด้วย ก็มีมอนสเตอร์ตัวร้ายออกมาจากป่าให้ได้ไฝว้เอาเลเวลอีกครั้ง
ชานยอลกดสกิลบัฟทุกอย่างเท่าที่เลเวลเห็บหมาอย่างเขาจะอำนวยอย่างสุดแรง วิ่งพุ่งเข้าหาเจ้าตัวประหลาดพร้อมเงื้อดาบในมือ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
อะไรคือการที่มีคนเคาะประตูดังเป็นจังหวะ 1 2 123 12 12 1 นี่ตั้งใจจะกวนประสาทกันใช่ไหม วันนี้ชานยอลมีเรื่องให้ฉึกมามากพอแล้ว แต่ความมีมารยาทในตัวของชานยอลยังมีเหลืออยู่ประปราย เสียงทุ้มเลยตะโกนถามไป
“ใครวะ”
“..................”
ไม่ตอบเรอะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
คือมันเป็นมลพิษกับสมาธิที่ต้องใช้เล่นเกมส์ แต่ชานยอลก็ยังไม่ยอมไปเปิดประตู ถ้าเป็นคยองซูล่ะก็ เคาะนานเข้าก็เปิดประตูเข้ามาเลย เดี๋ยวนี้ไม่มีอะไรต้องปิดบังกันแล้ว แม่งเห็นหมดทุกสิ่งอย่างแล้ว ชานยอลไม่มีอะไรให้ต้องรักษาอีกต่อไป บอสตัวนี้แกร่งพอตัว ชานยอลต้องใช้เวลาถึงสิบนาทีในการโค่นมัน นี่ขนาดมีบังยงกุกตีช่วยแล้วนะ พอบอสตาย เกมส์จบ ชานยอลก็ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อกก๊อก ก๊อก ก๊อก
คราวนี้แม่งรัวเคาะเลย และนั่นเป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับประสาทของชานยอล ร่างโปร่งลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เดินก้าวยาวๆอย่างรัวเร็ว กระชากประตูให้เปิดหมายจะดูว่าเห็บหมาตัวไหนมาเคาะประตูได้ทรามขนาดนี้
พลัวะ
“เห้ยยยย เคาะหา พะ พะ พี่คริส พี่คริสเหรอ”
เพราะคนที่ยืนอยู่หน้าประตู ก็คือคริส ผู้ชายใจร้ายที่หายไปพร้อมคำส่งท้ายว่ามันสายไปแล้วคนนั้นต่างหาก
“สวัสดีครับ น้องชานยอล”
หมับ
ด้วยความคิดถึง ชานยอลโผเข้าหาร่างสูงของคริส เขียวเรียววาดรอบลำตัวก่อนจะกอดเสียแน่นราวกับว่าถ้าปล่อยไปแล้ว คริสจะหายไปอีก แต่ส่วนนึงแล้วชานยอลต้องการความจริงๆ กอดแล้วก็ยังจับๆแตะๆ อุ่นหรือเปล่า ฝันใช่ไหม? ...เพื่อยืนยันกับตัวเองว่าที่เห็นนี่ไม่ใช่มโน
“กลับมาแล้วเหรอ”
นาทีนี้ ชานยอลคิดถึงคริสจนไม่ได้ตระหนักถึงเหตุผล ไม่มีคำถามว่าทำไมคริสถึงต้องจากเขาไป แล้วเพราะอะไรครึสถึงกลับมา
“พี่กลับมาแล้ว”
มือแกร่งของคริสก็ตวัดกลับมาหาชานยอล โอบรอบเอวบางไว้แน่น ก่อนจะค่อยๆเลื่อนลงไปวางหมับอยู่ที่ก้นของชานยอลอย่างอุกอาจ แต่แค่นั้นก็คงไม่เป็นไร เพราะสันดานคนมันห้ามกันได้เสียทีไหน ปาร์คชานยอลในตอนแรกอุตส่าห์ยืนนิ่งๆให้คริสจับก้นแล้วนะ แต่ไอ้การที่มันบีบก้นของชานยอลแบบมันเขี้ยวเหมือนตายอดตายอยากนี่ อยากตายใช่ไหม ใช่ว่ากลับมาจะยอมให้ทำอะไรก็ได้นะฟร้อย ที่คริสหายไปนาน ยังไม่ได้ชำระคดีความเลย ขอบอก!
ตุ๊บบบบ
“ไอ้หยา!!!!!!!!!!!!!!”
ดูเหมือนชานยอลจะไม่ต้องคิดแผนร้อยอย่างที่จะเอามือไอ้พี่คริสออกจากก้นนาน เพราะเสียงของที่หล่น ตามมาด้วยเสียงอุทานแบบเจ๊กๆทำให้มือที่วางแปะอยู่ หลุดออกได้ง่ายๆ หันไปตามเสียงก็พบกับสตรีวัยกลางคนในชุดกี่เพ้าสีดำ ยืนเอามือทาบอก อ้าปากค้าง มองมายังทั้งคู่ ก่อนที่หล่อนจะกระแอ้มไอกลบเกลื่อนคำอุทานนั้น แล้วส่งยิ้มหวานปานน้ำผึ้งมาให้
“แม่ไปรอที่ร้านของจื่อเทาก่อนนะ เจี่ยเหิง แล้วพาหนุ่มน้อยคนนี้ตามแม่มานะจ้ะ”
ใครวะ เจี่ยเหิง!
“แม่ครับ ผมเปลี่ยนชื่อแล้วนะ”
“แม่รู้จ้ะ เจี่ยเหิง แม่รู้ อุ้ย แม่รู้จ้ะ คริส แม่รู้”
ไม่ทันแล้วสินะ ชื่อของไอ้หล่อแท้จริงแล้วคือเจี่ยเหิงหรือนี่!!!!!!!!!!!!!!! ชานยอลอดไม่ได้ที่จะกลั้นความขำเอาไว้อย่างสุดพลัง
“พี่ชื่อเจี่ยเหิงเหรอ แล้วอู๋อี้ฟานคือใครน่ะ”
“เอาจริงๆมั้ย อู๋อี้ฟานคือชื่อปัจจุบันของพี่ แต่เจี่ยเหิงเป็นชื่อสมัยเด็กๆ พอพี่ย้ายไปเคอะแอนาดา คนที่โน่นเรียกพี่ว่าคริส ก็เลยใช้ชื่อนี้มาตลอด พี่เองก็ต้องขอโทษน้องชานยอลด้วยที่ปิดบังชาติกำเนิดของตัวเองมาโดยตลอด”
“โทษถึงตายเลยล่ะพี่ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ พี่ทำไปเพื่ออะไรเนี้ย ขายหนังโป๊งี้ เป็นวินมอไซต์ ทำตัวทรามๆงี้” สติเริ่มมาปัญญาเริ่มเกิด ตอนนี้ชานยอลขอฟังเหตุผลทั้งหมดจากคริสะวกด้วยนิ้วโป้งตีนข้างซ้ายที่เริ่มกระตุกแบบนันสต๊อป ตอบไม่ดีมิงมีเฮนะไอ่หล่อ
“จริงๆแล้ว ที่พี่มาเป็นคนขายหนังโป๊ก็เพราะต้องการความท้าทายในชีวิต และมีความหวังว่าจะได้เจอรักแท้ น้องชานยอลเข้าใจไหมว่าผู้ชายที่เพียบพร้อมอย่างพี่ มีใครต่อใครเข้ามาทำความรู้จักพี่เพียงเพื่อหวังในเรือนร่างและทรัพย์สมบัติของตระกูลอู๋เท่านั้นมากมาย”
เหตุผลมึงซินเดอเรลล่ามาก ไอ้พี่คริส แล้วที่พี่มาทำความรู้จักผมเนี่ย ไม่ได้หวังอะไรจากตัวผมเลยใช่ไหม
#ตอบ!
“พี่น่ะ ไม่ได้จะหลอกน้องชานยอลหรอกนะ แต่พี่เชื่อว่า ถ้าน้องชานยอลรักพี่ได้ในจุดที่ต่ำที่สุดของพี่ น้องชานยอลก็คู่ควรกับพี่ตอนที่พี่ถึงจุดสุดยอด”
จุดสุดยอด หรือ จุดสูงสุด
กรุณาพูดอีกครั้ง ชานยอลจะถือว่าพี่คริสเป็นคนต่างชาติ พูดภาษาเกาหลีไม่ชัด เข้าใจไหม
“แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่พี่อยากถามน้องชานยอลตรงๆ” ดวงตาคมสีเข้มของคริสจ้องดวงตากลมโตของชานยอล
“พี่จะถามอะไร”
“ถ้าพี่ตกน้ำพร้อมกับน้องสการ์เลตต์ น้องชานยอลจะกระโดดไปช่วยใครก่อน”
มาอีกแล้ว คำถามวัดใจ กะโรแมนซ์งี้ หึ ..ชานยอลไม่ได้หลบดวงตาเข้มที่แปรเปลี่ยนจากอ่อนโยนเป็นดุดันราวกับจะเผาให้ร่างโปร่งให้ไหม้เป็นจุณ เอ็กซ์เอเย่นต์ที่บัดนี้แปรเปลี่ยนมาเป็นชายหนุ่มที่เพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งกำลังเฝ้ารอคำตอบอย่างกระวนกระวาย
“ผมต้องตอบตามตรงว่า ถ้าน้องสการ์เลตต์ตกน้ำแล้วใส่เสื้อยืดสีขาวแนบเนื้อ ผมคงช่วยตัวเองก่อน” อ้าว ก็หรือไม่จริง อึ๋มขนาดนั้น เสื้อขาว แนบผิวกาย ตายสิครัชชชชชชชชชช (ต่อให้ไม่ได้ชอบน้องเขา พี่ก็ก็ขอแบบรัวๆห้าร้อยที)
“เอาจริงเหรอน้องชานยอล ถึงตอนนั้นพี่คงฟรีสไตล์กลับเข้าฝั่งมาช่วยน้องชานยอลอีกแรงแล้วล่ะ” แล้วพี่จะถามลองใจทำไมล่ะครับในเมื่อจุดหมายปลายทาง ช้าเร็วพี่ก็ไม่ปล่อยให้ตัวเองจมน้ำตายอยู่ดี ผู้ชายคนนี้มันหลายมิตินัก!
“โอ้ยยยยยยย นั่นไง ผมว่าแล้วพี่ต้องมามุกนี้ ล้อเล่นว้อยยยย ผมไม่มีวันปล่อยมือจากพี่หรอก ผมคงคว้ามือพี่ก่อนที่พี่ตกน้ำอ่ะ เพราะงั้นพี่ไม่มีทางตกน้ำอยู่แล้ว แต่ถ้าพี่ตกน้ำ ก็มีเหตุผลเดียว....”
“เหตุผลนั้นคือ.....”
“ผมถีบพี่ลงไป”
นี่คำตอบนางงามระดับโลก ตอบให้ไอ้หล่อตายใจ มรดกของมันจะได้ตกเป็นของปาร์คชานยอล อนึ่งค่ากระเป๋าเอ็มซีเอ็มติดหมุดสีนมเย็นก็ยังร้อนอยู่ในใจอยู่เลย ตระกูลนี้เล่นปาร์คชานยอลไว้เจ็บแสบมาก ขอเอาคืนให้สาสม!
“อ่าห์ ชื่นใจ ถ้าอย่างนั้น เราไปเจอแม่ของพี่กันนะ”
“ไอ้หย่า”

.
.

Tell me when will you be mine? Tell me Quando Quando Quando?
คริสขับมาเซอราติในฝันของชานยอลด้วยความเร็วพอๆกับยุง(?) ตอนแรกชานยอลไม่กล้าจะก้าว ระหว่างนั้นเขาก็เปิดเพลงแจ๊สสบายๆขัดกับเข็มไมล์ที่ค่อยๆเพิ่มขึ้น เสียงไมเคิล บูเบ้ครวญเพลงรักหวานรัญจวนใจออกมาจากลำโพงได้อย่างน่าฟัง แถมเนื้อหาเพลงก็พาให้เคลิ้มไปได้ง่ายๆ ที่เปิดเพลงแจ๊สน่ะ เพราะจังหวะมีความเนิ่บช้า และซ่านอารมณ์อยู่ในบทเพลง ชนิดที่คริสมีความหวังมากพอที่จะให้น้องชานยอลมองเขากลับมาด้วยสายตาหวานฉ่ำ แล้วเราก็จูบกันให้หายคิดถึง
แต่พอมองไปที่เบาะข้างๆ
ปาร์คชานยอลกำลังหลับลึก แถมอ้าปากหวออีกต่างหาก!
หมดอารมณ์ครัชชชชช
คริสพรูลมหายใจ ท่าไม่ติดว่าขับรถอยู่จะลักหลับสักที ร่างสูงเลยได้ไมเคิล บูเบ้เป็นเพื่อนร่วมทางสุดท้ายรถคันงามก็ไปหยุดจอดอยู่ที่ตึกระฟ้าหรูหรามีระดับแห่งหนึ่ง
“น้องชานยอล ถึงแล้วครับ”
“ห้ะ ห้ะ อะไรนะ” คนที่หลับอ้าปากหวอ งัวเงียขึ้นมาปาดน้ำลาย ก่อนจะเดินลงจากรถด้วยความงงงวยแล้วก็ต้องช๊อค
“พี่มาทำอะไรที่ตึก KW อ้ะ”
“ก็พามาเจอแม่ไง พาแฟนมาแนะนำแม่ทั้งที จะไปนั่งร้านยาดองของไอ้จงอินก็ประไร”
“อ่า อย่างนั้นเหรอ”
ชานยอลก้มลงมองรองเท้าคอนเวิร์ดสีตุ่นๆ กางเกงขาเดฟขาดตรงหัวเข่า และเสื้อยืดที่สกรีนลายยึกยือแบบพังค์ของตัวเอง หันไปมองคริสที่แต่งตัวได้มีสไตล์จนน่าหมั่นไส้ แล้วก็มองตึกระฟ้าหรูสไตล์โมเดิร์นที่ตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้าด้วยความประหม่า ไม่รู้ทำไมชานยอลถึงรู้สึกว่าตัวเองเล็กลงเรื่อยๆ พอมองหนุ่มสาวที่สวมเสื้อผ้ามีสไตล์ ราคาแพง และหรูเฮี้ยบเดินเข้าเดินออกอาคารทำให้ชานยอลต้องกลับมาพิจารณาว่า ทำไมตัวเองถึงมายืนอยู่ตรงนี้ได้
ชายหนุ่มสูดหายใจลึกๆสามที ก่อนก้าวเท้าผ่านประตูที่ดูเหมือนว่าจะแคบลงเรื่อยยามที่สายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขาด้วยความรู้สึกประหลาดใจ โดยเฉพาะพนักงานประชาสัมพันธ์ผู้ที่ผมสีบลอนด์ของหล่อนเกล้าเป็นมวยหรูเงยหน้ามามองชานยอลด้วยแววตาที่ไม่ต่างจากคนส่วนใหญ่ คือ
มึงมาทำอะไรที่นี่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แต่พอเห็นว่าชานยอลมากับใคร หล่อนก็ฉีกยิ้มที่ดูยังไงก็เสแสร้งให้ทันที แต่ชานยอลมั่นใจว่ารอยยิ้มหวานนั่นไม่ได้เผื่อแผ่มาถึงเขาหรอก แต่จงใจส่งไอเลิฟยูไปให้คริสตัวเป้งเลยๆด้วย ก่อนจะรับรองคริสด้วยท่าทีที่ค่อนข้างนอบน้อม เมื่อชายหนุ่มเอ่ยถึงภัตตาคารอาหารจีนชื่อดังที่ชานยอลเคยได้ยินว่า พระกระโดดกำแพงของที่นี่มันสุดยอดทั้งรสชาติและราคาเลยด้วย!
“ติดต่ออะไรคะคุณ” ปลายสายทอดเสียงยาว
“ห้องอาหาร จุง หม๋า หย่อง ครับ นัดไว้แล้ว ในชื่อมาดามอู๋หลี่ฮัว”
เฮ้ยยย เดี๋ยวนะ จุง หม๋า หย่อง ทำไมมันคุ้นๆอีกแล้วว้อยยยยยยยย บัดเจ็ดโด้วววววววววว์!
พนักงานสาวเกล้ามวยสวยว่า กดโทรศัพท์สายตรงคุยพึมพำอยู่ครู่ ก่อนจะแจ้งคริสอย่างนอบน้อม “ขึ้นลิฟต์ไปชั้นสี่นะคะ ออกจากลิฟต์แล้วเลี้ยวขวาเลยนะคะ”
รอลิฟต์อยู่ครู่หนึ่ง ลิฟต์ก็มาถึง มันเป็นลิฟต์แก้วโปร่งที่กรุกระจกรอบแสดงภาพวิวของกรุงโซลยามค่ำคืน พระจันทร์ดวงโตลอยเด่นอยู่ท่ามกลางท้องฟ้า ก่อนที่ลิฟต์จะพาทั้งคู่มาถึงชั้นสี่ มันส่งเสียงกริ๊งอยู่ครู่เดียวประตูเหล็กก็เลื่อนเปิดออกช้าๆ คริสเดินนำชานยอลออกจากลิฟต์ไปแล้วเลี้ยวไปทางขวา เดินผ่านประตูไม้ฉลุแกะสลักเป็นลายมังกรตามแบบฉบับเครื่องเรือนแบบจีน เสียงกู่เจิงลอยแผ่วเบาในอากาศ พร้อมๆกับบริกรในชุดสูทสากลที่นำทั้งคู่ไปสู่ห้องวีไอพี
ห้องนั้นเป็นห้องที่ตกแต่งอย่างสวยงามที่สุดเท่าที่ชานยอลเคยเห็นมา ชีวิตของปาร์คชานยอลเคยสัมผัสของหรูหราขนาดนี้ซะที่ไหน แม้จะไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์โชว์หราถึงความหรูหราฟู่ฟ่าจนเกลื่อนห้อง เครื่องเรือนแต่ละชิ้นออกแบบและใช้สีอย่างเรียบๆ ทว่าดูมีพลังของตะวันออก ตัวห้องกรุกระจกเสียครึ่งหนึ่งเผยให้เห็นวิวของกรุงโซลในยามค่ำคืน แล้วก็เป็นวิวประเภทคุ้มค่าที่จะชม ไม่ใช่เป็นวิวหลังตึกกับราวตากกางเกงในของหอพักตรงกันข้าม
ณ ที่นั้น คุณนายอู๋ในชุดกี่เพ้าสีดำนั่งอยู่บนเก้าอี้ฝังมุกยิ้มต้อนรับการมาถึงของชานยอล โดยมีลู่หานกับฮวางจื่อเทานั่งขนาบทั้งสองข้าง
“นั่งก่อนสิจ๊ะ เจี่ยเหิงพาน้องนั่งสิลูก”
“แม่อ้ะ บอกกี่ทีแล้วครับแม่ว่าผมเปลี่ยนชื่อแล้ว อู๋อี้ฟาน ถ้าเรียกยากนักก็คริสสิครับแม่ คริส” ภาพผู้ชายสัดส่วน สามสี่ ยี่สิบ สามสิบห้า สูงร้อยเก้าสิบกว่าๆ ยืดกอดอกทำหน้าบึ้งเพราะถูกเรียกว่าเจี่ยเหิง นี่มันตลกใช่หยอก ชานยอลทิ้งตัวลงนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างที่อยู่ตรงข้ามคุณนายอู๋พอดิบพอดี จื่อเทาเห็นดังนั้นจึงลุกขึ้นให้คริสนั่งข้างแม่ของตัวเอง ก่อนจะเดินไปนั่งข้างลู่หาน ผู้ซึ่งยังไม่หยุดหัวเราะกับชื่อเจี่ยเหิงของเก่อเก้อตัวเอง
มาดามอู๋ยกกาชาทิกวนอิมชั้นยอดรินใส่ถ้วยกระเบื้องเคลือบเนื้อดีวาดลายกุหลาบสีชมพูอ่อนช้อยไว้ที่หูจับส่งให้ชานยอลด้วยความนุ่มนวล จนไม่อยากเชื่อว่า สตรีตรงหน้าจะให้กำเนิดลูกชายอย่าง คริส เอ็กซ์เอเย่นต์ได้
“ชื่อชานยอลใช่ไหมจ๊ะ”
“ครับ”
“เรียนที่ไหน พ่อแม่เป็นใคร มีพี่น้องกี่คนจ้ะ ทำประกันสังคมหรือยัง ไม่ได้ทำงานทำประกันสังคมได้เหรอ จริงๆแม่ว่าจะหักพนักงานประมาณ 40 %”
“แม่ครับ ออกทะเลแล้วครับ” คริสกระซิบเตือน
“อ้ะ จริงสินะ”
เอ่อออออ อันที่จริง ชานยอลว่า สตรีตรงหน้าเขามีความคล้ายไอ้พี่คริส เอ็กซ์เอเย่นต์อยู่หน่อยๆเสียแล้ว
“แล้วคำตอบของชานยอลล่ะจ๊ะ”
“ผมชื่อ ปาร์คชานยอล เรียนที่ม.ฮวาซองครับ พ่อของผมเป็นทำงานธนาคารครับ ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน มีพี่สาวเป็นผู้ประกาศข่าวที่ขายครีมครับ ส่วนประกันสังคม ผมไม่แน่ใจ แต่ถ้าประกันชีวิตล่ะก็มีครับ”
แล้วชานยอลก็บ้าจี้ตอบตามไปเสียด้วย เอออเหน่อะ
“อย่างนั้นเหรอ” คุณนายอู๋ยิ้มร่า “ธนาคารไหนล่ะจ๊ะ ใช่หลี่ฮัวฟ่งหยูหรือเปล่า”
“อ่า ไม่ใช่ครับ พ่อผมทำงานให้ KWISBANK ครับ”
“อ้าววว งั้นก็เป็นธนาคารในเครือของฉันเหมือนกัน ดีจ้ะดี ปาร์คชานยอลเนอะ” คือคุณนายอู๋พูดถึงหน้าที่การงานของพ่อแล้วชานยอลเสียวเบาๆ นี่ไม่ใช่ว่าบอกเสร็จพรุ่งนี้พ่อตกงานนี่ชานยอลจะให้พ่อมาเทคโอเวอร์กิจการขายหนังโป๊ของไอ้หล่อมันเลยนะ แง่งงงงง แล้วบ้านนี้จะรวยไปไหนวะ คงรวยจนแบบ ต่อให้ไอ้พี่คริสไม่ขายหนังโป๊แล้วอยู่บ้านกระดิกเท้าเล่นวันล่ะสิบรอบต่ออาหารมื้อหนึ่ง ไอ้พี่คริสก็ยังมีกินมีใช้
โอ้ยยยย อิจฉา!
“เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะจ๊ะ เจี่ยเหิง...”
“คริสครับแม่ คริส”
“อ่า จ้ะ ตาคริสบอกแม่ว่า ชานยอลไม่รักเขา จริงเหรอจ๊ะ” ดวงตากลมโตของคุณนายอู๋มีประกายบางอย่างที่ชานยอลไม่สามารถจะอ่านได้ ท่อนแขนกลมกลึงของคุณนายก็วาดไปบนไหล่กว้างของลูกชายอย่างรักใคร่
“เอ่อ”
“ตาคริสไม่ดีตรงไหนหรือจ้ะ”
“เอ่อออออ........” ตาคริสไม่ดีตรงไหน คุณแม่ถามใหม่ดีกว่าครับว่า ตาคริสมีดีตรงไหน น่าจะตอบได้ง่ายกว่า
“พี่เค้ารักชานยอลมากนะ แม่พยายามตามตัวกลับบ้านหลายครั้งแล้ว ไม่ยอมกลับเลย จนเหลืออดจริงๆ แม่เลยต้องโทรหาจื่อเทา”
“เอ่อออออออ..................” ความซึ้งจุกอกใช่ไหม?
“ชานยอลรักพี่เขาไหมลูก”
“ผม เอ่อ ต้องขอตอบตามตรงว่า ตอนแรกผมไม่ได้รักพี่เขาหรอกครับ แต่ตอนนี้ ผมคิดว่าผมรักเขาครับ” นี่ปาร์คชานยอล พยายามบอกโลกว่ากูจริงจังอยู่นะ ทำไมลู่หานกับจื่อเทาถึงได้หัวเราะจนตัวโยนแบบนั้นเล่า
“แล้วตอนที่พี่เค้าหายไปต่อพาสปอร์ต คิดถึงพี่เขามากไหมลูก”
“คิดถึงมากครับ มากจนคิดมาก คิดว่าจะทำยังไงให้พี่เขากลับมา ว่าแต่ คุณแม่ว่าอะไรนะครับ ไปต่อพาสปอร์ตงั้นเหรอ”
“จ้ะ พี่เขาไม่ยอมกลับต่อพาสปอร์ตจนจะใกล้หมดอายุ เกือบเข้าประเทศไม่ได้ ถึงยอมกลับมา แม่โทรตามจน อะไรเจี่ยเหิง สะกิดแม่ทำไมจ๊ะ”
หนอยยยยยยย ไอ้เจี่ยเหิง!
หายไปนาน พี่มาลา มาทำตัวอินดี้ คือพ่อเจ้าประคุณไปต่อพาสปอร์ตเรอะ ไอ้ฟวยยยยยยยยยย! แล้วที่ชานยอลถอนหายใจคิดถึงมันไปวันๆนี่คืออะไร!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คือถ้าบอกว่าจะไปต่อพาสปอร์ตก็คือจบแล้วป่ะ
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงให้เสียเวลา!!!!!!!!!!!!!!! หันไปมองหน้าคริสที่ส่งยิ้มแหย่ๆแล้วเงิงออกบานเป็นดอกเห็ดมาให้ แล้วก็ต้องกลั้นอารมณ์ ชานยอลลุกขึ้น ไหว้คุณนายอู๋อย่างสวยงามที่สุด
“ขอโทษด้วยนะครับ คุณแม่”
“อ๋อ ไปต่อพาสปอร์ตสินะ”
ต้องขอบคุณคุณนายอู๋ที่ทำให้ชานยอลเกิดฌานขึ้นมาได้ว่า มันไปต่อพาสปอร์ตสินะ ร่างโปร่งส่งยิ้มให้คริส ชนิดที่หวานเจี๊ยบเคลือบน้ำตาลเชียวหล่ะ ก่อนจะจรเข้ฟาดหางใส่หน้าคริสต่อหน้าแม่กันเลยทีเดียว
“ตายซะเถอะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ไอ้เราก็นึกว่า จะเป็นตายร้ายดียังไง เป็นห่วงอยู่ทุกวันคิดว่าพี่แม่งจะเป็นยังไง จะโอเคมั้ย จะอะไรยังไง เมนชั่นหาทางทวิตเตอร์ก็ไม่ตอบ ทั้งหมดเพื่อคำว่าไปต่อพาสปอร์ตเหรอ เยเฮททททททททททททททททททททททท!”
ร่ายยาวจบไม่พอ รถถังฝั่งธนถลกแขนเสื้อขึ้นชี้หน้าด่าไอ้พี่คริสที่ตอนนี้ตัวฟีบ โดยมีคุณนายอู๋ยิ้มร่า ปรบมือเชียร์ชานยอลอย่างร่าเริงถึงขีดสุด
หนอยยยยยยย ที่ตอนนี้ล่ะทำเป็นฟีบ กูคิดถึงมึงเกือบตายมึงไปต่อพาสปอร์ต!
“โถ่ น้องชานยอลคิดถึงพี่ขนาดนี้เลยเหรอครับ พี่ขอโทษนะครับ” คุณชายอู๋แห่งธนาคารหลีฮัวฟ่งหยู บัดนี้ลงไปคุกเข่ากอดขาปาร์คชานยอลเอาไว้แม่นมั่น
แล้วพี่คริสคนเดิมก็กลับมา พร้อมกับร้องเพลงที่มันเคยร้องเอาไว้ในเช้าวันแรกที่ชานยอลตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าเรื่องทุกอย่างในชีวิตเป็นเรื่องสาธารณะ นั่นคือ เพลงคุกเข่า
“ช้านกำลางขอร้องอ้อนวอนเธออย่าปายยยย ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาว้าย พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรดอย่าปาย มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าคนมันหมดจายยยยยยยยยย”
มามุกเกรียนขนาดนี้ ไปต่อไม่ถูกเลยเว้ยเห้ย ชานยอลมองไปยังคุณนายอู๋ที่เอามือทาบอกอยู่ ก่อนที่จะเดินตรงเข้ามาจับมือชานยอลเอาไว้ โดยที่ไม่สนเลยว่าลูกชายตัวเองกำลังกอดขาปาร์คชานยอลอยู่ข้างหนึ่ง ก่อนปลอบ
“ทนๆคริสหน่อยแล้วกัน พอพ่อเค้าเกษียณแล้ว เดี๋ยวสติเค้าก็กลับมาเองนะลูก”
แล้วเมื่อไหร่สติเขาจะกลับมาล่ะครับ คุณแม่

.
.

เป็นพระเอกต้องดูบีซี่
นั่นเป็นสิ่งที่คริสสารภาพกับชานยอล ทั้งหมดเป็นแผนการของลู่หานที่รำคาญการโหยหวนของคริสทุกเช้าเย็นว่าเมื่อไหร่น้องชานยอลจะรักพี่สักที ก็เลยถือโอกาสวางแผนนี้ขึ้น แน่นอนว่าคริสต้องหักห้ามใจอย่างมากที่จะไม่โทรหา แต่เลือกวิธีการที่จะสกรีมใส่คนใกล้ตัวแทน แล้วกรรมก็ตกอยู่ที่ฮวางจื่อเทาไง คือเด็ดนะครัช
แต่คือไม่อะไรนะ ชานยอลก็ต้องยอมรับนั่นแหละว่าแผนของลู่หานมันเด็ดจริงและมันทำชานยอลเข้าใจตัวเองมากขึ้นแต่ก็แบบ นะ ต่อพาสปอร์ตคืออะไรวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ขาว หมวย สวย อึ๋ม คือสเป็คเมื่อในอดีตของปาร์คชานยอล
ในชีวิตนี้ไม่เคยทำตัวกระจุ๋มกระจิ๋มแบบอุเคะแสนซนน่ารัก สายเลือดโกคูรยออันยิ่งใหญ่ของนายชานยอลบ่งบอกออกมาทางใบหน้าว่า ข้านี่แหละเซเมะสุดแสนเร่าร้อน แต่ทว่า คนๆหนึ่งก็ทำให้ความเป็นเซเมะของชานยอลพังครืนลงด้วยรัศมีออร่าเซเมะที่มีมากกว่าหลายเท่านัก
ชานยอลพ่ายแล้ววววววววววววววววววววว
พ่ายต่อเจี่ยเหิง เอ้ยยยย อู๋อี้ฟาน เอ้ยยยย คริส เอ็กซ์เอเย่นต์
พวกเทอว์ที่อ่านฟิคเรื่องนี้คงไม่ใช่คนโง่ ที่ชานยอลพล่ามมาตั้งนานเมื่อกี้นี้ก็คงเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร แม้ชานยอลอยากกรีดร้องเสียสติวันละสามร้อยห้าสิบรอบที่ความเป็นเซเมะของตัวเองถูกลิดรอนอย่างรุนแรงจนถึงกับสลับตำแหน่งบนเตียง ถึงแม้ว่าอยากกรีดร้องมากมายแค่ไหน แต่ชานยอลก็รักไอ้หล่อเข้าแล้ว จะให้ทำไงได้ พอลงว่ารักแล้ว ก็รักเลย ดังนั้น ขาว หมวย สวย อึ๋ม ของปาร์คชานยอลในตอนแรก จึงเปลี่ยนเป็น ขาว ตี๋ ลีลาเด็ด แทน
“ชานยอลต๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาา เค้าขอโต้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ไม่เคยอ่านฟิคเรื่องไหนที่นายเอกฟิคจะยอมพระเอกฟิคง่ายๆเพียงประโยคเดียว มันจะแน่เกินไปแล้ว ชานยอลเลยดำเนินรอยตามนายเอกฟิคที่ดี
“.............................................................” เงียบครับ เงียบ เงียบเท่านั้นที่จะทำให้เราได้ถือไพ่ที่เหนือกว่า
“น้องชยอลต๋า ขอโทษ จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ววววววววววววววววววววว” ไอ้พี่คริสยังคงคร่ำครวญอยู่ส่วนชานยอลได้แต่หัวเราะคิกคักอยู่ในใจ
ดี สมน้ำหน้า ปล่อยให้มันง้อไป เดี๋ยวอารมณ์ดีๆค่อยไปคืนดีกับมัน
“พี่ขอโทษ แต่อยากให้รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำไป พี่ตั้งใจจะทำ เพราะพี่รักน้องชานยอลมากนะครับ” น้ำเสียงที่เปลี่ยนจากมุ้งมิ้งใสใสน่ารำคาญกลายเป็นจริงจังอย่างน่าประหลาด มันทำให้ชานยอลใจอ่อนแบบยวบเลย ไอ้บทที่จะแกล้งขึงขังนานๆก็กลายเป็นยอมเอออออห่อหมกไปโดยปริยาย
“ดีกันนะ นะ นะ นะ นะ นะ”
“ก็ไม่ได้โกรธอะไรนี่นา”
“ดีกันนะ นะ นะ นะ นะ นะ”
“ก็ไม่ได้โกรธอะไรนี่นา”
“ไม่ได้โกรธ แต่พูดซ้ำกันสองประโยคนี่ ถือว่าวกวนนะ จะบอกให้” กอดอกทำหน้าบู้ชนิดที่คิดว่าตัวเองน่ารักที่สุดในสามโลก
“ก็พี่พูดสองประโยคซ้ำเหมือนกันนี่หว่า พี่แม่ง ไม่ได้เรื่องอีกแล้ว”
“แต่น้องชานยอลก็มีความสุขใช่ไหมล่ะ” เปลี่ยนจากเด็กน้อยคริสเป็นชายหนุ่มที่โปรยยิ้มเสน่ห์ให้ และแน่นอนว่ามันทำให้ชานยอลหายโกรธทันที
“เอ้อ หายแล้วววววววว”
“แค่นี้ก็ดีแล้ว พี่อ้ะดีใจกว่าอะไรทั้งหมดแล้วที่น้องชานยอลมีความสุขน่ะ”
“ขอบคุณนะ” ว่าแล้ว คริสก็โผกอดชานยอล แล้วรวบตัวมาหอมแก้มซ้ายขวา แน่นอนว่า ชานยอล แม่ง ไม่อยากพูดคำนี้เลยว่ะ
ระทวย
หยุดไม่ได้แล้วหัวใจ ฉัน ยอม
“เฮ้ยยยยยยยยย พี่คริส” ชานยอลเริ่มรู้สึกว่ามือซุกซนของคริสเริ่มไล่แผ่นหลังของชานยอลแล้ว แน่นอนรถถังฝั่งธนก็รีบเอามือจับมือซุกซนของไอ้หล่อไว้ แล้วมอง จิกเข้าไปในตาคมชนิดท้าทายอำนาจมาก ตอนนี้ต่อให้คริสจะถลึงตาใส่ก็ไม่กลัว ไอ้ไก่รองบ่อนเอ้ยย
“ไหนพี่ตกลงกับผมแล้วไง ว่าเราจะมีไปกาแลคซี่กันเฉพาะวันที่มีสระอุอ่ะ” จะคบกันก็ต้องมีกฎ และรวมถึงกฏข้อนี้ด้วย นั่นคือ ชานยอลจะยอมให้คริสพาไปกาแลคซี่เฉพาะวันที่มีสระอุเท่านั้น นั่นหมายถึง วัน พุธกับศุกร์ เจ็ดวันมีแค่สองวันเท่านั้น
“ก็วันนี้ไงล่ะ” คริสยิ้มกรุ้มกริ่มให้ มันเป็นยิ้มที่แลดูมีอะไร
“วันนี้อะไร วันนี้อะไรล่ะ” ชานยอลถามตะกุกตะกัก
“วันอาทุตย์”
“ไอ้พี่เครสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
แล้ววงจรอุบาทว์ของการทัวร์กาแลคซี่ก็เริ่มต้นขึ้นด้วยประการฉะนี้

.
.

คนสองคนที่กำลังไปทัวร์กาแลคซี่อยู่ อาจจะไม่รู้ว่าในห้องอีกห้องหนึ่ง มีชายผู้หนึ่งกำลังเงี่ยหูฟัคนทั้งคู่อย่างตั้งใจ
“มินซอก มึงไปท้องฟ้าจำลองกับกูมั้ย ไปดูกาแลคซี่กัน” จงแดที่เอาแก้วมาครอบกับผนังห้องดักฟังห้องข้างๆแล้วก็หันมามองมินซอกที่นั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่ อันที่จริงแล้ว จงแดกับมินซอกก็ลองจะเริ่มทำกิจกรรมนำทัวร์กาแลคซี่กันบ้างแล้ว แต่ก็แค่เบสิคสครัคเจอร์เบาๆสองสามโพสิชั่นทดสอบความแกร่งก่อน
หนองโพลสำรวจออกมาแล้วว่า 79.99% เวลาที่พระเอกนายเอกทะเลาะกัน สุดท้ายแล้วก็จะไปจบที่เตียง หนองโพลนี่แม่นขนานแท้เลยล่ะ
“โอ้ย คร้านจะฟัง หนกขูว้อยยยยย” มินซอกถอดแว่นที่สวมอยู่ออกแล้ววางลงบนหนังสือหน้าที่อ่านค้างไว้ “ก่อนจะไปดูกาแลคซี่ของคนอื่น มึงดูของมึงก่อนเลย”
จงแดวางแก้วลงกับโต๊ะหัวเตียงดังโครม ก่อนจะ
“ของเราน่ะมัน..........บิ๊กแบงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!”

THE END

แถมให้นิดนึงเอ้า

“นายเชื่อในความรักหรือเปล่า”
“ก็เชื่อนะ” ชานยอลตอบออกมา แต่หน้าตาไม่ค่อยเชื่อนัก
คริสยิ้มให้ชานยอล
“แต่พี่เชื่อนะ มีคนเคยบอกพี่ว่า ไม่ว่าเป็นที่ๆไหนก็เป็นสวรรค์ได้ถ้ามีคนที่เรารักอยู่ใกล้ๆน่ะ ชานยอล” คริสพาชานยอลเดินไปเรื่อยๆตามถนนสายหลักของโซล วันนี้ไอ้หล่อไม่รู้นึกครึ้มอะไรลากชานยอลจากเตียงตั้งแต่เช้า บังคับให้อาบน้ำแต่งตัวออกมาด้วยกัน แถมยังพูดอะไรเสี่ยวๆอีก
“ทุกที่?” ชานยอลขมวดคิ้ว “ทุกที่ก็เป็นสวรรค์น่ะหรือ”
“ใช่แล้ว ให้ยกตัวอย่างไหม” คริสหันมามองหน้าชานยอล
“ก็ดี” ชานยอลพยักหน้า
“อย่างสมมุติว่า เราสองคนไปอยู่ในป่าดงดิบ แต่มันก็เป็นสวรรค์ได้เพราะว่าพี่มีน้องชานยอลแล้วน้องชานยอลก็มีพี่ไง”
“ไม่เห็นเกี่ยว”ชานยอลส่ายหน้า “แล้วถ้าผมไปอยู่ในห้องน้ำล่ะ”
“โอ้ยยย งั้นก็ดีน่ะสิ งั้นเราลองมาพิสูจน์กันดูไหม ห้องน้ำสาธารณะก็อยู่ตรงหน้านี่เอง” หมดกันความโรแมนติค
“จะบ้าหรือไง”
“จริงนะ สำหรับคนที่มีความรักแล้วน่ะ ที่ไหนก็ตามที่ได้อยู่กับคนรักก็เป็นสวรรค์ได้ทั้งนั้น แล้วตอนนี้ พี่ก็รู้สึกเหมือนอยู่บนสวรรค์เลยล่ะ”
“อ้าว แล้วทำไมผมถึงรู้สึกตรงกันข้ามนะ”ชานยอลเย้าลองเย้าบ้าง
“น้องชานยอลอ่ะ!!!” ไอ้ท่ามุ้งมิ้งอ้อร้อนั่น! ขอซื้อห้าร้อยวอนแล้วลาขาดเลยได้ไหม
“ผมล้อเล่นน่า แล้วนี่จะพาผมไปไหนอ้ะ”
“พี่เองก็ไม่รู้เหมือนกัน แหะๆ ไปสวนสนุกกันไหม”คริสชวน
“สวนสนุก คราวก่อนไปสวนสโยวยังตราตรึงผมอยู่เลย”ชานยอลมองหน้าคริส คริสได้แต่เอามือจับต้นคอตัวเองหัวเราะแหะๆ
“แล้วจะไปที่ไหนล่ะ หรือว่า ห้องน้ำสาธารณะอย่างที่น้องชานยอลบอกจริงๆก็ดีเหมือนกันนะ” คริสพูดทีเล่นทีจริง
“ก็พี่เป็นคนชวนผม” ชานยอลว่า
“งั้น เอ่อ ไปโน่น ไปนี่ ไปนู้น กันเถอะ”คริสชวน ไม่พูดพล่ามทำเพลงก็ลากชานยอลขึ้นรถแท็กซี่ทันที
คริสพาชานยอลไปที่โบสถ์ ชานยอลได้แต่มองอย่างประหลาดใจ หันไปหาคริสเป็นเชิงขอคำตอบว่าทำไมถึงต้องมาที่โบสถ์
“พาน้องชานยอลมาขอพรน่ะ เผื่อว่าชีวิตจะได้สมหวัง”
คือผงะนะ คนขายหนังโป๊กับศาสนา
แต่คริสกลับไม่ปล่อยให้ชานยอลผงะนาน หรือปล่อยให้เกิดคำถามว่า ทำเรื่องชั่วช้าเนี่ยนะพามาโบสถ์ เฮ้ย เอาจริงดิ ร่างสูงจูงมือชานยอลเข้าไปในโบสถ์ พระคริสต์ผู้แสนเมตตามองลงมาจากไม้กางเขน ทูตสวรรค์เรียงรายกันตามผนังโบสถ์ กระจกแก้วคริสตอลสะท้อนแสงแดดเป็นสีลงมาที่พื้น คริสและชานยอลค่อยๆเดินไปตามเวอร์จิ้นโร้ด ก่อนจะเดินเข้าไปที่แท่นทำพิธี
“คุกเข่านะ แล้วตั้งใจอธิฐานนะ”คริสประสานมือวางไว้บนแท่นทำพิธี หลับตาอธิฐานด้วยความจริงจัง
ชานยอลได้แต่มองภาพอันแสนจริงจังของคริสก็อดที่จะอดขำไม่ได้ ก่อนจะหลับตาอธิฐานบ้าง แต่ไม่นานนัก ชานยอลก็อธิฐานเสร็จก่อนคนข้างๆที่ยังคงรักษาสีหน้

i128lala
Admin

Posts : 44
Join date : 2014-03-08

https://i128lala.thai-forum.net

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by KrisZza Thu Jul 17, 2014 11:42 pm

โอ้ยยย พี่คริส จะฮาไปไหน มาทีก็สุดๆ อะนะ

KrisZza

Posts : 4
Join date : 2014-07-12

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by krisyeolreal Tue Jul 29, 2014 2:20 pm

อนาคตกลัวเมียชัวๆ พี่เครสเอ้ยย 6555555555

krisyeolreal

Posts : 1
Join date : 2014-03-15

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by daehyun.bunny92@gmail.com Sat Oct 11, 2014 1:43 pm

ฮามาก .. สำเร้จละพี่คริส ได้ทั้งตัวทั้งใจชานยอล

daehyun.bunny92@gmail.com

Posts : 3
Join date : 2014-09-30

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by chiyochichi Sat Nov 29, 2014 11:01 pm

ฮาพี่คริสจริงๆ 5555555 นางกากได้จนถึงหยดสุเท้าย

chiyochichi

Posts : 6
Join date : 2014-11-28

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by daehyun.bunny92@gmail.com Thu Dec 04, 2014 12:21 am

ชานยอลยอมแล้วทั้งตัวและหัวใจ ถึงพี่คริสจะกากขนาดไหน แตรักแล้วอะ ทำไงได้

daehyun.bunny92@gmail.com

Posts : 3
Join date : 2014-09-30

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by annemt Sat Dec 06, 2014 9:59 am

ชานยอลอ่อนลงแล้วโคตรน่ารักเลยอ่ะแกรรรรรร

annemt

Posts : 3
Join date : 2014-07-11

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by sitaa Sun Feb 15, 2015 4:53 pm

ชยอลน่าฮักกก อพคนี่ก็ฮาตลอดตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง 5555555555

sitaa

Posts : 2
Join date : 2014-09-28

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by snappy_oom Sun Mar 01, 2015 8:39 pm

แม่งงงง จะฮาตั้งแต่ต้นจนจบจริงสินะ.. อี้ฟ่านนนนน
หล่อๆ บ้างได้มั้ย ..

snappy_oom

Posts : 7
Join date : 2014-03-15

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by dyo1993 Wed May 18, 2016 12:16 am

คิดถึงเรื่องนี้เลยกลับมาอ่านอีกรอบ งือ อ่านกี่ทีก็ขำจริงๆ 555555555555555555555555555

dyo1993

Posts : 9
Join date : 2014-05-05

Back to top Go down

X AGENT : 20 Empty Re: X AGENT : 20

Post by Sponsored content


Sponsored content


Back to top Go down

Back to top


 
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum