X AGENT : 17

[i128lala]

17

ถ้าจะให้ชานยอลกล่าวถึงความงดงามของน้องสการ์เลตต์ คงอาจจะต้องขอยืมสำนวนของนักเขียนจากนิตยสารจำพวก เพลย์บอย นวลนาง หรือเพนส์เฮาส์ มาใช้บรรยาย และมันคงต้องออกมาประมาณ
ผมแดง สวมเสื้อคลุมที่ตกทอดกันมา นามสกุลวีสลีย์แน่!
ไม่ใช่แระ! นั่นมันเจ เค โรว์ลิ่ง
เรือนร่างอันเย้ายวนนั่น งดงามราวกับเทพธิดาวีนัส ผิวขาวเนียนราวกับงาช้าง เส้นผมของเธอนุ่มสลวยสวยราวกับถักทอมาจากกลุ่มไหมชั้นเลิศ
อืมม แบบนี้ฟังดูเข้าท่าหน่อย
หญิงสาวหัวเราะน้อยๆยามเมื่อคุณลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าเจ้าหล่อนตื่นก่อนแล้ว และกำลังจ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลาของคุณด้วยความรักใคร่ นิ้วเรียวบางระไปตามกรอบหน้าคม แล้วหยุดอยู่ที่ปลายจมูก ก่อนที่ริมฝีปากอวบอิ่มดุจเชอร์รี่จะสัมผัสเบาๆณ จุดที่นิ้วเรียวยาวกดลงเบาๆเมื่อครู่นี้ ก่อนจะแย้มยิ้ม แล้วเอ่ยถ้อยคำหวานเสนาะหู
“ตื่นแล้วเหรอ น้องชานยอล”
ฉิบหายยยยยยยยยยย ทำไมเสียงน้องสการ์เลตต์ช่างเถื่อนถ่อยนัก! ปาร์คชานยอลสะดุ้งพรวด ตื่นเต็มตาก่อนที่จะพบว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆไม่ใช่น้องสการ์เลตต์ดั่งที่ฝันไว้ แต่เป็น
ผมดำ เงิงบาน ทำธุรกิจทรามๆที่ตกทอดกันมา ต้องเป็นคริส เอ็กซ์เอเย่นต์แน่!
ง่ะ แล้วน้องสการ์เลตต์ไปไหนอ่ะ
“น้องชานยอลทำหน้างง มีอะไรจะสารภาพกับพี่หรือเปล่า”
ชานยอลมองหน้าไอ้พี่คริสที่ตอนนี้นอนเท้าแขนจ้องหน้าเขาด้วยสายตาคมๆแล้วก็เสียววาบ ใช่ เรื่องเมื่อวานมันจบลงตรงที่ชานยอลต้องไปเจอน้องสการ์เลตต์ตอนกลางคืนนี่นา
แล้วไหงมาลงเอยแบบนี้ได้ หรือเมื่อวานเราสองสามคนแชร์โมเมนต์ดีๆร่วมกัน?
ก็ไม่น่าจะใช่!
“สงสัยใช่ไหมว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น”
ถามอย่างนี้มันรู้แน่ๆ ชานยอลสะบัดหัวสองสามที ช่วงนี้ชีวิตเริ่มไม่ค่อยดี จัดว่ามีตัวแปรเข้ามาเยอะ การตื่นขึ้นมาโดยจำอะไรไม่ได้อีกนี่จัดว่าแย่ แถมคนที่เหมือนจะรู้อะไรต่อมิอะไรก็ไม่น่าไว้ใจ ถ้าถามมันเหมือนไร
แม่งต้องมีเฮแหงๆ!
ชานยอลมองหน้าคริส มองออกไปนอกหน้าต่าง มองหน้าคริส มองออกไปนอกหน้าต่าง มองหน้าคริส แล้วก็มองออกไปหน้าต่างอีก แล้วก็ก้มลงมองตัวเอง
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ในจังหวะที่ชานยอลกำลังงง คริสก็พลิกตัวตลบตบเข้าซองจากที่นอนเท้าแขนอยู่บนเตียง กลับมาคร่อมชานยอลเอาไว้อย่างรวดเร็ว
“ถ้ายังนึกไม่ออก เดี๋ยวจะทบทวนความทรงจำให้!”
“ไม่ต้องว้อยย นึกออกเองได้ว้อยยยยย!” ตะโกนกรีดร้องเสียงดัง สองมือยันหน้าอกคริสไว้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี ไม่ยอมให้ไอ้หล่อมันทบทวนความจำให้ได้ง่ายๆ เพราะแน่นอนว่า ถ้าทบทวนความจำแล้วคงได้ทุกท่าที่เล่นมาแบบไม่ต้องนึกอะไรอีกเลย
“งั้นก็นึกสิ นึกไม่ออกโดนทำโทษหนักนะ”
“เอ๊ หรือว่าน้องชานยอลต้องการคีย์เวิร์ด งั้นพี่ให้คียเวิร์ดน้องชานยอลแล้วกัน อื้มมมม สามพยางค์แล้วกันเนอะ”
คริสคลี่ยิ้มร้ายให้ชานยอล ก่อนก้มลงกระซิบที่ข้างหูอีกครั้ง
“สการ์เลตต์”

.
.

“ไอ้เพ่เครสสสสส เทมาอีกเด๊ะ”
แก้วเหล้าใสสะท้อนกับแสงไฟเป็นประกายสีเหลืองเมลืองมลังตัดกับสีแดงสดของเครื่องดื่มในมือของปาร์คชานยอล ดวงตากลมโตฉ่ำเยิ้มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ริมฝีปากเรียวนุ่มสวยเผยออกน้อยๆ เสื้อยืดคอวีเนื้อดีที่ร่างโปร่งสวมใส่อยู่ เผยให้เห็นอกขาวๆนุ่มๆของเจ้าตัวที่ไม่ได้ตั้งใจร่นลงมาที่ไหล่กลมกลึง ชานยอลไม่ทันระวังตัว อวดมันแก่สายตาของคริส
ก็แหงล่ะ ในห้องมีกันอยู่สองคน แล้วคนที่อยู่ในห้องแม่งดันเทิร์นโปรระดับตัวท๊อป เพราะงั้นต่อให้โชว์คนทั้งโลก ก็ไม่อันตรายเท่าเอ็กซ์เอเย่นต์กวางโจวคนนี้อีกแล้ว คริสเอาเหล้าในขวดหรูมาล่อชานยอล บอกว่าได้มาจากกวางโจว ดื่มแล้วฟิตปั๋ง แล้วเมื่อคืน ที่ชานยอลยอมดื่มกับไอ้หล่อก็เพราะมั่นใจมากว่า คอตัวเองจะแข็งพอ ในหัวไม่ได้คิดอะไรนอกจาก
อืม ถ้าเราดื่มไป แล้วฟิตปั๋ง น้องสการ์เลตต์ต้องพึงพอใจมากเป็นแน่แท้!
“พี่ไม่ดื่มเรอะไง” ตากลมปรายมองยังบุคคลที่นั่งอยู่เคียงข้าง เสียงทุ้มเริ่มอู้อี้เล็กน้อย ทว่ายังครองสติได้พอสมควร แต่กระนั้นก็ยังไม่มากพอที่จะพบว่า คนที่นั่งอยู่ข้างกายนั้นไม่ได้แตะเครื่องดื่มฤทธิ์แรงที่เป็นคนเอามาล่อตั้งแต่เริ่มแรกเลย หากเป็นชานยอลเสียอีกที่ดื่มเอา ดื่มเอา
“ดื่มแล้ว”
“ก็ดื่มอีกสิ ผมยังดื่มเลย”
“เมามากแล้วนะ”
“ไม่เมาว้อย รถถังฝั่งธน กินเป็นสิบขวดก็ไม่เมา” อื้ม ไม่เมาเลย ตาฉ่ำเยิ้มน่ากดขนาดนั้น ไม่เมาเลยจริงๆ พี่คริสขอบอก! “ว่าแต่เทมาอีกแก้วเซะไอ้เพ่เครส”
เข้าทาง อ้ะฮ้า!
ร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่ว่าอะไร ไม่ขัดใจ ไม่ทักท้วง ไม่มีข้อโต้แย้ง กลับทำตามคำสั่งของชานยอลอย่างไม่ขัดข้อง เพราะสภาพของชานยอลตอนนี้ช่างล่อแหลมนัก และคงไม่มีแรงจะไปลาลาลากับสาวที่ไหนอย่างที่คริสตามติดพฤติกรรมของชานยอลในสองสามวันนี้
ใช่ว่าไม่รู้ ว่ากำลังทำอะไรอยู่
แต่ตีงู ต้องตีให้ตาย!
ก็เลยปล่อยให้การ์บูนไวเปอร์ตายใจไปก่อน แล้วค่อยปล่อยแบล๊คแมมบ้ามาผงาดกำราบน้องชานยอลอีกทีแล้วกัน!
“ทำไมห้องเงียบจังฟระ ไอ้เพ่เครสเปิดเพลงโหน่ยย”
“แล้วชานยอลอยากฟังเพลงไหนล่ะครับ พี่จะได้เปิดให้ได้ถูก”
ร่างโปร่งชะงักไปนิดนึง ก่อนจะหันมาทำเป็นเข้มใส่คริสที่กลั้นขำอย่างเต็มที่ “ระดับผมมันต้องนุ่มนวลแบบบอสซ่าโนว่า ไม่ก็แจ๊ส”
คริสลุกขึ้นจากเตียง เพราะห้องมันเล็ก ชายหนุ่มจึงสามารถเดินตรงไปยังโน๊ตบุ๊คที่ตั้งอยู่ที่โต๊ะปลายเตียงได้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะไล่หาเพลงบอสซ่าห่าเหวอะไรก็ได้เปิดเอาใจนายปาร์คชานยอลที่เริ่มเลื้อยไปมาบนเตียงแล้ว
โอ้ยยยยย ในใจคริสตอนนี้ไม่ได้มีอารมณ์สุนทรีย์เอาเสียเลย ร่างสูงอยากจะเต้นจั๋งซี้มันต้องถอนสามรอบฉลองป่าวประกาศชัยชนะ
โชงโล่งเซงเลง มันเป็น โซงโลงเซงเลง ตึ่ม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ่ม ตึม ตึม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ่ม ตึม ตึม ตึ๋ม ต๋อม ต่อม ต้อม ต๊อม ต๋อม ต๋อม ต่อม ต๋อม ต๋อม ต่อม ต้อม ต๊อม ต๋อม ต๋อม ต่อม ต๋อม
เพลงบอสซ่าโนว่าที่คริสเลือกสุ่มๆแบบขอไปทีดันมีจังหวะรัวแรงแบบแคริบเบียนอันไม่ใช่เอกลักษณ์ของบอวซ่าโนว่า ส่งผลให้ปาร์คชานยอลก็ลุกขึ้นส่ายสะโพกโยกย้ายบนเตียง กระโดดหยองแหยง ถอดเสื้อยืดที่สวมอยู่มาหมุนควงเหนือหัว ร้อนถึงคริสที่ต้องคว้าตัวร่างโปร่งลงมา
อย่าคิดว่าเอ็กซ์เอเย่นต์จะเป็นคนดีขนาดนั้น ก็ถ้าไม่หยุดกระโดดหยองแหยง จะมามามามามา มาเถอะเรามามาร้องเพลงกันได้ยังไง
คือคนจะรักกันนะครับ ไม่ใช่เล่นกายกรรมกวางโจว คือจริงๆแล้วท่ายากก็ฝึกปรือมาเยอะพอตัว แต่น้องชานยอลจะชำนิชำนาญหรือเปล่าอันนี้คริสก็ไม่อาจทราบได้ ก็เลยเอาแบบเบาๆซอล์ฟๆกันก่อนแล้วกัน คริสกระหยิ่มยิ้มย่องชูกำปั้นขึ้นเหนือหัว พอหันมาอีกที
หลับสนิทศิษย์ส่ายหน้าไปแล้ว
คริสพรูลมหายใจกว้างๆ ทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง สวรรค์ที่ตอนแรกว่าจะไปเยี่ยมสตีฟ จ๊อบอีกรอบ พร้อมขออัพเกรดIOS เวอร์ชั่นใหม่เสียหน่อย เป็นอันพังทลายลงต่อหน้าต่อตาสินะ
ส่วนตัวเจ้าปัญหานั้นน่ะเหรอ ตอนนี้ก็นอนหลับฝันหวานอยู่ข้างๆคริสนั่นแหละ หากทว่าชานยอลปล่อยให้คริสผิดหวังไม่นานนัก ร่างสูงก็รู้สึกถึงแรงสะกิดน้อยๆที่ไหล่ของเขา ก่อนจะพบว่าร่างโปร่งนั้นตื่นขึ้นมาแล้ว แถมตาปรือมองเขาเสียอีก

“น้องสการ์เลตต์ครับ”
“หืมมมม อะไรคะคนดี”
“พี่ชานยอลอยากจูบน้องสการ์เลตต์จังเลยคะ”
“ก็จูบสิคะ”
“งั้นน้องสการ์เลตต์ก็จูบพี่ชานยอลก่อนสิคะ” ชานยอลรับตาพริ้ม ทำปากจู๋น่ารักประหนึ่งสโนว์ไวท์และเจ้าหญิงนิทราที่กำลังรอเจ้าชายอมคลอเร็ทปากหอมๆมาปลุก
และเจ้าชายคนนั้น ขอบอกว่ามีหนึ่งเดียว
จูบกันแล้วแล้ว พี่คริสจะพาน้องชานยอลตรงดิ่งพุ่งสูงสู่กาแล๊คซี่อันเวิ้งว้างกว้างไกลแห่งสองเราเองนะครัช
“ทำไมไม่จูบอีกละคะ” อยากจะตอบว่าพี่กำลังมโนอยู่นะครับ ขอเวลานิดนึง
“พี่ชานยอลนี่ใจร้อนจังน้า”
“เพราะพี่ชานยอลไม่หวานเหรอคะ? น้องสการ์เลตต์เลยไม่อยากจูบ”
“หวานคะ หวานมากกว่าน้ำตาลทั้งหมดเลย แต่ว่าตอนนี้ พี่ชานยอลเมามากแล้วนะคะ”
“เมาแล้วจูบไม่ได้เหรอคะ หรือว่าไม่รักพี่ชานยอลแล้ว..........อื้ออออ”

จูบที่เร่าร้อน เร่งเร้า จูบที่ต้องการดูดกลืนคำพูดตัดพ้อทั้งหลายทั้งปวงนั้นให้หมดไป ริมฝีปากเนียนนุ่มถูกบดเคล้าคลึงเคล้นอย่างหิวกระหาย คริสไล่ริมฝีปากพรมไปด้วยกลีบปากสีแดงฉ่ำ นุ่มเนียน กดย้ำๆคล้ายจะแสดงความเป็นเจ้าของอย่างถึงที่สุด

“อื้อ พอแล้วคะ พี่ชานยอลหายใจไม่ออกแล้ว”
“ก็พี่ชานยอลอยากจูบนี่นา”
“งั้นก็จูบอีกสิ ได้มั้ยคะ”
“อ่า เอางั้นเหรอคะ พี่ชานยอลพูดเองนะ”
“เร็วๆเถอะน่า เดี๋ยวอดจูบนะ”
“งั้นก็ ... ไม่เกรงใจล่ะนะ….ครับ”

จากจูบ เปลี่ยนเป็นลูบไล้ คริสเริ่มอดใจไม่ไหวกับเรือนร่างบอบบางของคนตรงหน้า ขาว ยั่วยวน ชวนหลงใหล กางเกงที่ชานยอลสวมอยู่ดูเหมือนจะขัดตาเสียแล้ว

“ขอ ... ได้ไหม”
“พี่ควรจะตอบว่าไงละคะ น้องสการ์เลตต์”
“............................”
“เงียบทำไมละคะ น้องสการ์เลตต์ตอบพี่ชานยอลมาสิคะ” แน้ เมาแล้วเกรี้ยวกราดนะ คนดี
“งั้นก็ ....”
“เดี๋ยว..............”
“ทำไม ไม่พอใจอะไรหรือคนดี”
“จูบอีกทีนะคะ”
ไม่ทันที่เรียวปากสวยจะได้ยั่วเย้าอะไรต่อ ใบหน้าคมของคริสก็โน้มลงมาประกบลงที่เรียวปากอิ่มตามคำขอทันที เสนอก็ต้องสนอง ไม่ต้องรอขอสามคำแบบ VRZO เพราะถ้าให้คริสคิดสามพยางค์ ก็คงเป็นแนว
ปี้ แม่ง เลย
ชานยอลไม่ได้เบือนหน้าหนี แต่หลับตาพริ้มรอรับจูบอ่อนหวาน ลิ้นอุ่นถูกส่งเข้าไปในช่องปากของชานยอล ลิ้นอุ่นร้อนเกี่ยวกระหวัด ดึงดัน ดูดเคล้น เย้าหยอกให้ชานยอลขยับลิ้น เกี่ยวกระหวัดตามแรงนำไป เมื่อคริสปล่อยให้ริมฝีปากคู่นั้นเป็นอิสระ ชานยอลก็ได้แต่หน้าแดงนอนอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของคริสเท่านั้น
“รู้ตัวหรือเปล่า ว่าชานยอลทำให้พี่อยากเป็นเจ้าของชานยอลมากแค่ไหน”
“......................................................”
“รู้ตัวหรือเปล่า ว่าชานยอลน่ะ น่ารักแล้วก็น่าแกล้งมากแค่ไหน”
“......................................................”
“จะทำอะไรก็ทำสิคะ น้องสการ์เลตต์” ชานยอลตอบกลับแต่เป็นเสียงที่แผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบ คือคริสอุตส่าห์จะทำซึ้ง แม่งพูดชื่อสการ์เลตต์นี่คือ ถ้าไม่แกร่งนี่คือหดได้ง่ายๆเลยนะครับ
“อะไรนะ ไม่ได้ยิน จะถามใหม่นะ ให้พี่คริสรักชานยอลได้ไหมครับ ให้อู๋อี้ฟานรักปาร์คชานยอลไหม” แกล้งเย้าถามคำถามอีกครั้ง
“งื้อ จะทำอะไรก็ทำสิ เดี๋ยวเปลี่ยนใจนะ” ชานยอลตอบกลับเกือบจะตะโกนอยู่แล้ว คริสยิ้มกว้าง
“เดี๋ยวจะพาไปเที่ยวกาแลคซี่นะ”

.
.

กาแลคซี่ที่แสนสวยงามหมุนวนเป็นเกลียว เป็นกาแลกซีแอนโดรเมดร้าหรือเปล่านะ อ้ะ น้องชานยอล โน่น กระจุกดาว นั่นเนบิวลา ไกลลิบๆนั้นเป็นฝุ่น ก๊าซ และที่เวิ้งว้างกว้างไกลกลางไซเบอร์สเปซของเรา
ทูอินฟินิตี้ แอนด์บียอนด์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“มาเลยค่ะ น้องสการ์เลตต์”
ตอนนี้พี่คริสไม่รู้แล้วครับ ว่ากาแลคซีของสองเราเป็นแบบไหน จะเป็นรูปไข่ รูปวงรี รูปก้นหอยหรือสไปรัล เอ๊ะ หรือจะเป็นแบบไม่มีรูปร่าง เพราะพี่คริสจะเป็นผู้ปลุกปั้นรูปร่างกาแลคซีของสองเราให้เอง
ดีไหมคะ?
มันเป็นอะไรที่ใช่มากเมื่อชานยอลยื่นแขนมาคล้องคอทำตาหวานฉ่ำ คริสได้แต่ท่องหนึ่งถึงสิบในใจ รู้สึกปลื้มปิติเมื่อน้องครีมเอ่ยปากอนุญาต ริมฝีปากสีแดงสดนั้นช่างยวนตานักจนต้องอดใจไม่ไหวทีจะลองลิ้มรสชาติมันอีกครั้ง คริสตั้งใจเลยว่าคราวนี้จะทบต้นทบดอกให้สาสมกับที่น้องชานยอลกล้าหักหาญทำร้ายจิตใจ พี่คริสคนนี้จะทำให้น้องชานยอลลืมคำว่าสการ์เลตต์ไปให้หมดจนเหลือแต่ความทรงจำระหว่างเราเอาไว้เลยทีเดียว
กางเกงที่แสนรกตาถูกคริสจับถอดออกไปได้โดยง่าย น้องครีมทำหน้ากระหยิ่มหลิ่วตายั่วจนแบล๊คแมมบ้าของคริสแทบจะดุนผ่านกางเกงที่สวมใส่ออกมาด้วยซ้ำ ร่างขาวโพลนของชานยอลปรากฏสู่สายตา ยอดอกที่คริสเคยลิ้มลองมาแล้วในครานั้นชูชันแข็งสู้กับมวลอากาศหนาวภายในห้อง และจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนอยู่ในกาย
“น้องสการ์เลตต์…อย่ารอช้าเลยค่ะ พี่พร้อมแล้ว”
เป็นคราวที่คริสต้องยิ้มกระหยิ่มอย่างถูกใจบ้างเมื่อน้องชานยอลนอนทอดร่าง อ้าแขนรอให้เขาได้ตรงเข้าสู้ศึกด้วยอีกครั้ง รอยยิ้มมุมปากแบบพระเอกฟิคในตำนานทำให้คริสยิ่งรู้สึกทะนงในโชคชะตาของตัวเองยิ่งนัก ศึกครั้งนี้หวังฟันเจ้าต้องเสียเอกราชให้แก่เราโดยดุษฎี
คริสโถมร่างเข้าไป ไม่น่าเชื่อว่าเวลาน้องครีมเมามายจะยั่วและอ่อยได้ขนาดนี้ ชานยอลหัวเราะคิกคักคลอเคลียริมใบหูของเขา เล่นเอาคริสขนลุกชันตั้งแต่เส้นประสาทไขสันหลังยันสมองส่วนฮิปโปแคมปัส มายั่วกันแบบนี้ พี่คริสจะไม่ทนแล้วนะครัชชชชชชชชชชช
“ชานยอลคะ อ้าขากว้างๆหน่อยค่ะคนดี”
“ทำไม?...ทำไมพี่ชานยอลต้องอ้าขาล่ะคะ”
“เพื่อกาแล็กซี่และจักรวาลของเราค่ะเบบี๋”
เพียงแค่นั้นน้องชานยอลก็ยอมแยกขากว้างตามคำเชิญชวนอย่างว่าง่าย เด็กดีของพี่คริส น้องครีมคนดีของพี่ ตอนนี้แบล๊คแมมบ้าของคริสจัดว่ายิ่งใหญ่พร้อมสู้รบ แต่เขาจะมีความสุขโดยที่น้องชานยอลไม่สุขด้วยก็ทำไม่ได้ พี่คริสนึกถึงจิตใจของชานยอลเสมอครับ
เพียงสองนิ้วร่างขาวๆก็บิดสั่นน้อยๆไถลไปกับพื้นเตียง เรียวปากแดงจัดส่งเสียงหอบกระเส่าจนคริสได้แต่กัดฟันแน่นแล้วรีบเร่งมือให้น้องชานยอลไปถึงฝั่งฝัน นัยน์ตากลมโตปรือตามองคริสอย่างหวานเยิ้ม ก่อนจะโน้มตัวเข้าหาแล้วกอดไหล่แมนๆของคริสไว้แน่น
อาห์ มันสุดยอดเลยครัชชชชชชชชชชชชชชชช
ยอดอกเสียดสีกันแบบนี้คือองศาที่ดีชะมัด

คริสขยับมืออีกเพียงไม่นานน้องชานยอลก็ปล่อยครีมของตัวเองออกมาเลอะเต็มฝ่ามือ ร่างขาวๆนั่นหอบน้อยๆผิวกายแดงจัดจนคริสต้องรีบอุ้มให้คนดีรีบนั่งลงบนตัก เขาจูบน้องชานยอลอย่างมัวเมา บดเบียดริมฝีปากเข้าไปจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบขึ้นภายในห้อง เรียวลิ้นร้อนๆตวัดพันเกี่ยวกันไว้แล้วดูดดึงกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้
ชานยอลยกขาขึ้นเกี่ยวเอวแกร่งของคริสเอาไว้แน่น ในความรู้สึกที่แสนเลือนรางบอกชานยอลว่าน้องสการ์เลตต์ช่างแข็งแรงและลีลาเด็ดยิ่งนัก ถือเป็นเรื่องที่ดีที่เราจะเดินทางไปสู่กาแล็คซี่ที่เราใฝ่ฝัน
“เราลองท่ายากมั้ยคะคนดี?”
กำเดาของคริสแทบพุ่งเมื่อน้องชานยอลปรือตายั่วแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างกระหาย จริงๆก็อยากจะถนอมและค่อยๆใส่ประสบกามของตัวเองให้กับน้องชานยอล แต่เมื่อเจ้าตัวเสนอมาว่าอยากเล่นท่ายาก คนที่ทฤษฎีเป๊ะและคะแนนภาคปฏิบัติเต็มแบบคริสจะไม่ปล่อยให้ชานยอลต้องเสนอมาเก้อแน่
“อาห์ แบบนี้พี่คริสชอบจังเลยครับน้องชานยอล”
ชานยอลส่ายหัวไปมาแบบไม่ได้สติยามเมื่อคริสค่อยๆแทรกตัวเข้ามาในร่าง ก่อนจะทันรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เรียวขาสวยก็เกี่ยวเอวหนาเอาไว้แน่น แถมยังหอบสั่นแนบหลังกับผนังห้อง บอกเลยว่าท่านี้มันใช่มาก เขาสามารถเข้ามาสู่ความลึกล้ำของน้องชานยอลได้อย่างดื่มด่ำชนิดที่ว่าใส่เข้ามาได้จนสุด
“คนดีของพี่คริส…อาห์ ขยับเลยค่ะ ขยับเลย”
“อ๊ะ…งือ…”
มันเป็นความรุ่มร้อนที่คริสบอกเลยว่าเกิดมาทั้งทีได้แบบนี้ก็จัดว่าคุ้ม เขาดันร่างของชานยอลให้ผนังช่วยพยุงไว้ สองมือก็ช่วยโอบอุ้มสะโพกกลมกลึงทั้งสองข้างเอาไว้แล้วขยับกายเข้าออกแบบเน้นๆทุกจังหวะ เขาสอดเข้าไปลึกและขยับออกมาจนเกือบสุด ได้ยินแต่เสียงร้องครางอย่างพึงพอใจจนแบล๊คแมมบ้ายิ่งผงาดง้ำลำพองในความยิ่งใหญ่ของตัวเอง
ยิ่งใกล้จะถึงเท่าไรคริสก็ยิ่งกระแทกกายเข้าจังหวะแบบรัวเร็วขึ้นเท่านั้น ชานยอลได้แต่ครางรับและเอาหน้าซุกไหล่คนตัวสูงกว่าแน่น ให้ช่วยขยับคงไม่ไหวแล้วเพราะเขาเองก็ใกล้จะถึงขีดสุดเต็มที คริสยกยิ้มน้อยๆกับท่าทางออดอ้อนแบบนั้น นี่! น้องครีมของพี่คริสต้องแบบนี้ พร่ำเพ้อหาแต่สการ์เลตต์คืออะไร เจอแบล๊คแมมบ้าร้อยลีลาแบบพี่เข้าไป แล้วน้องครีมจะลืมทุกอย่างครัชชชชชชชชชชชชช
“อ๊ะ…อ่ะ”
“น้องชานยอลครางชื่อพี่หน่อยสิครับ”
“ฮือ…สะ…การ์…อุ่ก”
ยังจะร้องสกา เดี๋ยวเจอพี่คริสเรกเก้แล้วจะหนาวนะครับ!
คริสสวนกายเข้าเต็มแรงแล้วยังจัดการปิดปากแดงๆที่กำลังจะพรอดคำต้องห้ามนั่นออกมาเสีย ตอนนี้เป็นเวลาระหว่างเรา สการ์เลตต์ต้องไม่ยุ่งนะครับพี่คริสบอกไว้เลย
“ให้โอกาสอีกครั้ง เรียกพี่คริสที่รักสิคะคนดี อ่าห์…”
“อ่ะ…คะ…ริส…สึ”
“สุดยอดเลยน้องชานยอล!”
เขาพลิกร่างชานยอลให้คุกเข่าลงกับพื้นที่นอน ร่างที่สั่นสะท้านจากแรงขย่มโยกรีบท้าวแขนลงกับเตียงตอนที่คริสจับสะโพกมนนั้นให้ยกลอยขึ้น คริสแนบกายลงไปจนแผ่นหลังของชานยอลสนิทแนบกับร่างกายส่วนหน้า สองมือก็ช่วยบีบเคล้นไปทั่วร่างกายนวลเนียนน่าสัมผัส และปากก็ไล่จูบประทับรอยไว้เต็มแผ่นหลัง
ชานยอลหวีดร้องออกมาไม่ดังนักยามเมื่อร่างกายกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยออกมารอบที่สอง สองแขนที่หมดแรงทิ้งตัวลงกับที่นอน ฟุบหน้าลงบนแขนแล้วปล่อยให้พี่คริสวาดลวดลายโค้งสุดท้ายอย่างเต็มที่ คริสกระแทกกายเข้าไปอีกไม่กี่ครั้งก็สามารถพาตัวเองเดินทางสู่กาแล๊คซี่ได้เช่นเดียวกับชานยอล เขากดจูบไปตามลาดไหล่ขาวเนียนอย่างรักใคร่ พี่บอกเลยว่าน้องครีมเป็นของพี่ ของพี่ ของพี่คนเดียว
“อือ…เอาอีกได้มั้ยคะ? เอาอีก…”
คริสก้มมองร่างข้างใต้ตัวเองอย่างประหลาดใจ ถ้ารู้ว่าน้องครีมเมาแล้วมีอารมณ์แบบนี้พี่คริสจะจัดให้ไปนานแล้ว ชานยอลพลิกตัวนอนหงาย กระดิกนิ้วเล่นปูไต่ไปตามลำแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคริส นี่เป็นการปลุกแบล๊คแมมบ้าให้ผงาดอีกครั้ง
“ยั่วพี่แบบนี้ จะมาว่ากันทีหลังไม่ได้แล้วนะชานยอล”
“ฮิฮิ~~”
เอาสิ! ถ้าน้องครีมไม่เสร็จอย่ามาเรียกพี่ว่าพี่คริสเลยครัชชชชชชชชชช!

.
.

โอ้โห กูช่างอ้อยนัก ทำไปได้ไงวะ แกว๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซ (╬ﾟ◥益◤ﾟ)
พอความจำทุกอย่างมันแล่นเข้ามาในหัว ปาร์คชานยอลก็หน้าเห่อร้อนอย่างไม่มีสาเหตุ สรุปว่าเมื่อคืนนี้ เขาคิดว่าน้องสการ์เลตต์และพี่ชานยอลเป็นของกันและกันแล้ว ทั้งๆที่ความเป็นจริงคือพี่ชานยอลเสร็จไอ้พี่คริสมันอีกทอดหนึ่ง แถมเมาแล้วยังอ้อยเชิญชวนไอ้หล่อมันอีก ตลกไปไหม
นี่มโนของปาร์คชานยอลแก่กล้าขนาดนี้เลยหรือ?
“เรื่องเมื่อคืนมัน....” ชานยอลเปิดประโยค แต่ก็ไม่สามารถต่อให้จบได้เมื่อไอ้พี่คริสมันผละจากการรุกรานปาร์คชานยอลไปนั่งนิ่งๆอยู่ปลายเตียง ราวกับภาพในหนังเจ้าพ่อเซี้ยงไฮ้ ถ้าไอ้พี่คริสนุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วสูบซิก้าร์นี่ครบสูตรติงลี่เลยนะนั่น แต่บังเอิญว่า การกระทำของพี่คริสมันแปลกไปอย่างเห็นได้ชัด
“ชานยอล พี่ว่า ถึงเวลาหรือยัง ที่เราต้องมาคุยกันเรื่องความสัมพันธ์ของเรา ว่าเราสองคนเป็นอะไรกันแน่”
ทั้งสีหน้า การกระทำ และคำพูดมันดูมีน้ำหนักมากจนชานยอลตกใจ
“เอ่อ ผมว่า....”
“ที่พี่ทำอยู่ทุกวัน ก็อยากเห็นหน้าชานยอล อยากมีตัวตนอยู่ในชีวิตของน้องชานยอล อยากเป็นสิ่งที่น้องชานยอลนึกถึง ต่อให้จะแย่แค่ไหนก็เถอะ ก็ยังดีกว่าการที่พี่ยืนมองน้องชานยอลเดินจากไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า พี่ยืนมองน้องชานยอลมาเป็นปีแล้ว หวังว่าน้องชานยอลคงจะจำได้”
“...............................”
“ที่พี่ทำอยู่ทุกวันนี้ พี่จริงจังนะ และพี่คิดว่าเราสองคนควรจะจริงจังกันได้แล้ว พี่ไม่รู้หรอกนะว่าน้องชานยอลต้องการอะไรจากพี่บ้าง แต่พี่ให้ชานยอลหมดตัวและหัวใจไปแล้ว”
“...............................”
“น้องชานยอลจะให้พี่ทำยังไง ก็บอกแล้วกัน”
ยามเมื่อสายตาทั้งสองประสานกัน
ดวงตาของคริส กับดวงตาของชานยอล
และสิ่งที่ชานยอลเห็นก็คือ ในดวงตาของคริส มีแววสั่นระริก มีความไม่แน่ใจอยู่ในนั้น แต่ในขณะเดียวกันก็ไหววูบราวกับมีความหวังเช่นกัน จากคนที่เมื่อวานยังไม่รู้ว่าอนาคตอยู่ไหน วันนี้กลับกลายเป็นคนที่มีอนาคตขึ้นมา มันก็รู้สึกแปลกๆ ทำตัวไม่ถูก
เห็บหมาไหมล่ะ
“ชานยอลกลับไปคิดดูดีๆแล้วกัน ว่าเราควรเป็นอะไรกัน จะให้พี่อยู่ตรงไหนของเรา เรื่องของเราและระหว่างเราจะเป็นยังไง”
ด้วยคำบอกลาและรอยยิ้มจางๆ คริสลุกขึ้นจากเตียง หันหลังให้ชานยอล ก่อนจะค่อยๆเดินห่างออกไปเรื่อยๆ ความงงงวยเมื่อครู่ค่อยๆเลือนหาย มีเพียงความรู้สึกแปลกๆที่ค้างคาเกิดขึ้นภายใต้ดวงตากลมโต
สายตาที่มองไล่ตามแผ่นหลังนั้นไปค่อยๆพร่ามัว เหมือนโดนของหนักทุบเข้าที่หัว ชานยอลนั่งนิ่งราวกับจะประมวลเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยสติสัมปชัญญะที่ขุดขึ้นมาจากปลายเล็บเท้า
เสียงประตูห้องน้ำที่เปิดกว้าง พร้อมเสียงน้ำที่รินไหล อดคิดไม่ได้ว่าคริสกำลังรู้สึกเสียใจอะไรหรือเปล่า
คนตัวสูงจะร้องไห้ไหม?

.
.

ร้องไห้อะไรล่ะ
ปวดขี้ต่างหาก!
คนที่ชานยอลคิดว่ากำลังร้องไห้ กำลังนั่งอยู่ที่สุขภัณฑ์ยี่ห้ออเมริกันสแดนดาร์ท คือเมื่อกี้คริสกลั้นปวดมานานแล้ว แต่ด้วยความที่ไหนๆก็ดราม่าไปแล้ว ก็ดราม่าต่ออีกหน่อยแล้วกัน เสียงที่สั่นเครือนั่นก็เพราะ
หน่า! พวกเทอว์ก็รู้ๆกันอยู่
เวลาปวดหนักปวดเบา แล้วกำลังอยู่ในระหว่างทำอะไรสักอย่างอยู่ นาทีนั้น จะเอาโฉนดที่ดินพร้อมบ้านและทรัพย์สินในธนาคารของไป ก็เอาไปเลย ยินดียกให้พร้อมลายเซ็น!
แต่ในขณะที่คริสกำลังเพลินเพลินอยู่กับการทำใจให้สงบและประเทืองความเยือกเย็นอยู่นั้น โทรศัพท์ไอโฟนก็สั่นเตือนว่ามีข้อความเข้า คลิกสไลด์ปลดล๊อคหน้าจอแล้วก็พบว่าเป็นจื่อเทา ร้อยวันพันปีไม่มีการส่งข้อความหา แสดงว่ามีอะไร
เก้อ กลับร้านด่วน งานเข้า!
งานเข้า งานอะไร หรือว่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พอจัดการเรื่องที่ทำอยู่เสร็จ คริสก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันที นาทีนี้อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของตัวเองเหมือนกัน
ภาวนาอย่าให้เป็นเรื่องของคนๆนั้นเลย อย่าให้เป็นเรื่องของหล่อน!
ด้วยความตกใจ คริสลืมไปเลยว่า ตัวเขาเองได้ทิ้งเห็บหมาตัวหนึ่งเอาไว้เบื้องหลัง!

.
.

มีใครอยากรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสการ์เลตต์ในคืนนั้น
ใช่
หลังจากไปทัวร์กาแลคซี่กับชานยอลที่นอนหลับสนิทเพราะหมดแรงแล้ว คริสก็แต่งองค์ทรงเครื่องอย่างดี สวมสูทคัทติ้งหรูของอาร์มานี่และรองเท้าบอลแมนสั่งตัดขัดมันปลาบมุ่งหน้าตรงไปยังโรงแรมโอเรลเทลตามที่น้องสการ์เลตต์ส่งข้อความมานัดแนะ รวมถึงบอกเลขห้องอย่างดีชนิดที่ไม่ต้องไปรอที่ฟรอนต์ของโรงแรม
คริสใช้เวลาไม่นานในการรอให้ประตูห้องเปิด
ไม่นาน หญิงสาวในเดรสสั้นรัดรูปสีแดงสดขับกับผิวและร่างกลมกลึงให้ดูอวบอั๋นมีน้ำมีนวลกับผมที่จัดทรงให้ยุ่งเล็กน้อยเพิ่มความเซ็กซี่ให้กับเจ้าของเรือนร่างก็เปิดประตูออกมา
คริสรู้สึกขอบคุณพระเจ้าที่คนที่มายืนอยู่ตรงหน้าหล่อนในวันนี้เป็นเขาไม่ใช่ชานยอล เพราะถ้าเป็นชานยอลแล้วล่ะก็ มีหวังได้พุ่งเข้าใส่ ตะครุบกินหัวกินหางกินกลางตลอดตัวแหงๆ
“คริสเหรอคะ เข้ามาก่อนสิคะ”
สการ์เลตต์เดินนวยนาดเข้าไปในห้อง นิ้วเรียวเคลือบสีเงินเมทัลลิคหยิบขวดแชมเปญหรูพร้อมแก้วเนื้อดีทรงป้านก้านสูงสองแก้วขึ้นมาชู
“ดื่มหน่อยสิคะ”
“คงไม่เป็นไรดีกว่าครับ ผมคิดว่าผมอยู่ไม่นาน”
“คริสว่ายังไงนะคะ” สการ์เลตต์ทำหน้างงงวย ริมฝีปากเคลือบกลอสสีแดงสดฉ่ำเผยออกช้าๆ พร้อมกับคิ้วเรียวที่จัดทรงอย่างดีเลิกขึ้นราวกับมีคำถาม คริสส่งยิ้มเย็นเยียบให้สการ์เลตต์ ก่อนจะหยิบวัตถุสีดำขึ้นมาวางบนโต๊ะ
“ไหวนะ สู้นะ จบนะ”
“เอ่อะ นี่มันเรื่องอะไรกันคะคริส สการ์เลตต์งง” มือเรียวทาบไปบนหน้าอกอวบอิ่มของตัวเอง ด้วยนัยว่าหญิงสาวผู้นี่กำลังตกอยู่ในความกลัว
“จริงๆแล้ว คนที่คุยกับคุณไม่ใช่ผมหรอกนะครับ แต่เป็นแฟนผม เพราะฉะนั้นถ้ามีเบอร์ของผมโทรมา ก็อย่ารับสายอีกนะครับ”
“ห๊า อะไรนะคะ คริส หวะ ว่าไงนะคะ”
“ก็ตามนั้นแหละครับ นี่ผมเห็นว่าสการ์เลตต์เป็นผู้หญิงนะครับ ผมเลยเอาจุดสามห้า มม. มาแบบเบาๆ ถ้าไม่เบานี่ล่อสไนเปอร์นะครับ” คริสฉีกยิ้มหวานอีกครั้ง ก่อนจะหยิบบางสิ่งบางอย่างออกมาจากเสื้อสูทแล้ววางลงบนโต๊ะ ใกล้ๆกับขวดแชมเปญ มันคือ

ปึกแผ่นหนังโป๊ แบบมีคลิปหนีบ แล้วเปิดเรื่องเลือกได้ มีตั้งร้อยกว่าเรื่อง ทุกคู่ทุกลีลา แล้วแต่รสนิยมให้คุณเลือกสรร ไม่ถูกใจสักเรื่องก็ให้มันรู้ไป!!!!!!!

“ถ้าชอบเรื่องไหนก็ดึงออกไปได้นะครับ สี่แผ่น หนึ่งพันวอน แล้วถ้าอยากสั่งเพิ่ม แนะนำให้ฟอลโล่ทวิตเตอร์นะครับ จะสะดวกกว่า @krisx นะครับ”
ทำธุรกิจแบบนี้ดีทั้งขึ้นทั้งร่อง คริสให้เวลาสการ์เลตต์ในการเลือกแผ่นหนังโป๊ที่ถูกใจ ก่อนที่หญิงสาวจะเปิดกระเป๋าพราด้าหยิบเงินมาวางไว้ให้ คริสหยิบปึกแผ่นหนังโป๊ที่สการ์เลตต์เลือกแล้วและจุดสามห้าเจ็ดเก็บรัวๆ ก่อนจะค้อมศีรษะให้
“หวังว่าจะได้ทำธุรกิจร่วมกันอีกนะครับ”

.
.

ฮวางจื่อเทากำลังเดินไปตามถนนที่ค่อนข้างเงียบสงบ อากาศเริ่มหนาวและเริ่มมีหมอกลงประปราย ร่างสูงชุดเสื้อยืดกางเกงยีนต์และสวมทับด้วยแจ๊กเก็ตสีดำมีฮู้ต เดินจ้ำอ้าวแบบไม่มองทางเข้าไปในมินิมาร์ท เพื่อเลือกซื้อของเข้าบ้าน การซื้อของเข้าบ้านเป็นเรื่องไม่น่าพิสมัยสำหรับจื่อเทา หากแต่เป็นสิ่งจำเป็น เพราะลู่หานกับคริสเองก็มีภารกิจติดพัน ถ้าจื่อเทาไม่ทำ ใครจะทำ! ยังจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ลู่หาน คริส และจื่อเทามาซื้อของด้วยกันแล้วล่ะก็ จะไม่มีใครตัดสินใจว่าจะเอาสินค้ายี่ห้อใดดี แต่จะโบ้ยให้อีกฝ่ายที่มาด้วยกันเป็นคนตัดสินใจแทน
不再 認為牽手簡單 不再 假裝心寬 給別人看
เสียงริงโทนเพลงฮิตสมัย Kevin Cheng องค์ชายแปดจากซีรีย์ปู้ปู้จิงซินที่จื่อเทาติดงอมแงมยังเป็นหนุ่มน้อยหน้าใสดังขึ้น
เบอร์ที่โทรมาเป็นเบอร์แปลกๆ แต่จื่อเทาชินเสียแล้ว เพราะอะไรน่ะหรือ ก็ส่วนใหญ่เบอร์แปลกๆก็โทรมาสั่งหนังโป๊กันทั้งนั้นแหละ
“เหวย!”
“ฮวางจื่อเทา”
เพียงแค่เสียงที่ดังลอดเข้ามา ก็ทำให้จื่อเทาต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ จู่ๆก็มีอาการหวาดกลัวและเยียบเย็นอย่างบอกไม่ถูก ดูเหมือนปลายสายจะไม่ได้ใส่ใจความเงียบของฮวางจื่อเทาเลย
“เจี่ยเหิงอยู่ไหน!”