X AGENT : 11

[i128lala]

11
ถ้ามีการจัดอันดับ มาโซคิสแห่งปี ปาร์คชานยอลคงติดอันดับต้นๆ
หลังจากโดนไอ้พี่คริสมันตลบแผนด้วยการทวิตรัวๆแนบโลเคชั่นม่านรูดอากง ชานยอลควรจะโกรธ จะกรี๊ด จะเกลียดชัง จะสาปแช่ง (ซึ่งก็เอ่อ ..... ทำไปหมดทุกอย่าง) แล้วเดินไปกินข้าวมันไก่ที่ร้านพี่จุนมยอนดับแค้นให้ตายไปข้างอย่างสุขสม จากนั้นก็กลับไปเยาะเย้ยว่าตัวเองยังกินอิ่ม หลับสบาย ไม่สะเทือนกับทวิตของไอ้พี่คริสหอยสังข์
แต่ห่อข้าวมันไก่ที่อยู่ในมือคืออะไรวะ!!!!!!!!!
จำไม่ได้ว่าไอ้หล่อมันเคยบอกว่าชอบกินอะไร ถ้าจะสั่งข้าวมันไก่เอาแบบพี่คริสตามที่คยองซูเคยสั่งพี่จุนมยอนคงควงอีโต้ที่ใช้สับไก่ฟาดเข้ากลางกระหม่อมเป็นแน่แท้ ก็เลยสั่งข้าวมันไก่ทอดตัดปัญหา เล่นง่ายๆไปเลยแล้วกัน
ในระหว่างที่จ่ายเงินและกำลังเดินกลับม่านรูดอากงเอาข้าวไปให้คนที่กระแดะเป็นเกาท์แถมขาเจ็บกิน เสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น
“เพื่อนโผมมมมม รอโผมด้วยยยย”
เป็นจงแด ไอ้เพื่อนทรยศ เสียงของไอ้หมามหาคือกรีดเข้ากลางใจร้าวกันไปเลย มีเพื่อนกับเขาคนหนึ่งก็ไม่ได้คาดหวังหรอกว่ามันจะเป็นเพื่อนที่ดีเลิศประเสริฐศรี
แค่อย่าทำแบบนี้ ไอ้เห็บหมา!!!!!!!!!!!!!
“ไม่ได้เจอหน้าหลายวัน เปล่งปลั่งขึ้นเยอะเลยนี่หว่า ฮัดช่า”
“ฮัดช่า! มึงยังมีหน้ามาใช้คำร่าเริงแบบนั้นกับกูอีกเรอะ!!!!!!!!!!! ไอ้เควี่ยมหา!”
“ทะ ทำไมเพื่อนรักถึงพูดกับพี่มหาแบบนี้ล่ะครัชชช” แม้ความกราดเกรี้ยวจะสะเทือนเข้าไปยังหัวใจน้อยๆของคิมจงแด แต่ทำไมเพื่อนปาร์คชยอลถึงไม่เข้าใจกันมั่งว่าคิมจงแดคนนี้หวังดีนะครัช!
“ต้นเหตุของทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในช่วงสองวันหลังของกูนี่คือมึงเลย สาดดดด ไอ้หัวเห็ดชิโรตาเกะ”
“มึงคิดว่ามึงมีปมในชีวิตคนเดียวรึไง ไอ้ยักษ์!!!!!!!!!!!!!”
ผงะ!
มหาโหมดมีปม คืออะไร!
ถุงข้าวมันไก่ของไอ้หล่อในมือของชานยอลหล่นตุ๊บลงบนพื้นถนน คิมจงแดก้มลงเก็บถุงข้าวมันไก่ที่ร่วงลงขึ้นมาส่งให้ชานยอลที่ยังยืนนิ่งด้วยสีหน้าซีเรียสผิดปกติ
“มึงพร้อมที่จะฟังเรื่องของกูหรือยัง”
“พร้อม มึงว่ามา!”
FLASH BACK! ////
หอ D5 ห้อง 765
เวลา 20.00 นาฬิกา
คิมมินซอกเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ร่างโปร่งของมินซอกในชุดผ้าขนหนูผืนเดียวพันกายพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กหนึ่งผืนพาดที่ไหล่เดินออกจากห้องน้ำ วันนี้มินซอกอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะโหลดหนังปล่อยใหม่ก่อนใครสามเรื่องรวดแถมปล่อยให้โหลดบิทก่อนใคร จนได้ฉายามินซอกผู้ยิ่งใหญ่แห่งบอร์ดเอวีเพื่อชีวิต นอกจากนั้นมินซอกยังเอาชนะการเล่นกรรไกรไข่ผ้าไหมกับจงแด ไม่ต้องทำความสะอาดห้องอีกต่างหาก
เปาจื่อเก้อเลยขัดสีฉวีวรรณฉลองซะหน่อย!
แต่ภาพแรกที่มินซอกเห็นเมื่อออกจากห้องน้ำก็คือ ร่างอืดได้ที่ของจงแดนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนอนอันอ่อนนุ่มของเขา มินซอกเห็นภาพนั้นแล้วก็ต้องส่ายหัว จงแดคงเหนื่อยจริงๆ
เอาเถอะพี่มินซอกจะโปรดสัตว์!
มองออกไปนอกหน้าต่าง ฝนเริ่มตกเรื่อยๆ สงสัยพายุจะลง แล้วฟ้าก็เป็นใจขับขานบทเพลงอันแสนไพเราะจากธรรมชาติมาให้มินซอกและจงแดได้ฟัง
เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
“เฮ้ยยยย ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้จงแดดดดดดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก มินซอกกกกกกกกกกกก มินซอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
ร่างอืดได้ที่ของจงแดที่นอนแผ่หลาอยู่อย่างไร้สตินั้น ถูกกระตุ้นปลุกด้วยเสียงฟ้าร้อง ราวกับมีพลังงานหรือมวลสารบางอย่างขับเคลื่อนเป็นแรงให้จงแดกระโดดโถมเข้าหาตัวมินซอกแบบไม่ผิดพลาดสักเซ็นเดียว
ด้วยความถึกของจงแดบวกกับเสียงข่มขวัญข้าศึก ทำให้มินซอกตกใจไม่ทันตั้งตัว เลยทำให้ ร่างสองร่างล้มลงไปกับพื้น มินซอกสัมผัสถึงแรงอะไรมากระทบที่ริมฝีปากอวบอิ่มของตัวเอง เนื่องจากตอนล้มมินซอกเผลอหลับตาแน่น เพราะกลัวเจ็บ พอลืมตาขึ้นมา ก็ประสบพบกับดวงตาของจงแดในระดับเดียวกันเป๊ะๆ แถมตอนนี้ จมูกชนจมูก ปากชนปาก
ว่าไงนะ ปากชนปากเหรอ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฝ่ายจงแดเองก็ตกใจไม่ต่างกัน เสมือนกับประจุไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่างของทั้งสองคน มินซอกกับจงแดพอได้สติก็กระโดดเด้งออกจากกันพันลี้ทันที
“อะ อะ ไอ้คุณจงแด เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น”มินซอกได้สติก่อนก็ถามจงแดทันทีเพื่อความชัวร์
“ถ้าจำไม่ผิด มึงกับกู เอ่อ จูบ กันล่ะมั้ง” จงแดเองก็ขวัญเสียไม่แพ้กัน
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แล้วจะทำยังไงอ่ะ” มินซอกเต้นเป็นเจ้าเข้า “แล้วเราจะทำยังไงกันดีอ่ะ จะทำยังไงกันดี ตอบกู ไอ้คุณจงแดงดดดดดดด”
“เชี่ย มึงใจเย็น”
“ทำยังไง ทำยังไง ทำยังไง”มินซอกถาม ตอนนี้โลกของเปาจื่อเริ่มถล่มลงมาเรื่อยๆ ถ้าไม่ติดว่ากรี๊ดออกมาแล้วเรื่องจะไปกันใหญ่ มินซอกกรี๊ดฉิบหายวายวอดไปแล้ว ขอบอก!
“ทำไงล่ะ ฉิบหายแล้วไง น้องฮยอนอากูก็ยังไม่ได้ฟัน นี่กูได้มึงแล้วเหรอวะ” จงแดกรีดร้องโหยหวนทิ้งตัวนั่งจุ้มปุ้กกับพื้นแล้วเอานิ้วชี้วนไปวนมากับพื้น กอดปลอบประโลมตัวเองเป็นการใหญ่
แต่แล้ว จงแดเงยหน้าขึ้นแล้วเห็นชั้นหนังโป๊บิลด์อินพอดี
ปิ๊งงงงงงงงง!
โป๊วมั้ยน้อง!!!!!!!!!!!!!!!
พี่คริสเอกซ์เอเย่นต์ควรเทิร์นโปรเป็นมหาจงแด ฮิย้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“หรือเรามาเป็นแฟนกันดีวะ มึงเองก็ไม่เสียหาย กูเองก็ด้วย” ดูๆ ไปไอ้มินซอกก็ดันน่ารักขึ้นมาทันตาเชียว “เท่าๆที่กูรู้ หนังเกาหลีส่วนใหญ่พอจูบกันก็ลงท้ายด้วยการเป็นแฟน หนักๆหน่อยก็ทะเลาะกันสักตอนสองตอนก่อน แต่กูขี้เกียจทะเลาะกับมึง ก็ข้ามขั้นไปเลยแล้วกัน ยังไงยังไง สุดท้ายก็ต้องเป็นแฟนกันอยู่ดี”
“สาด เอางั้นจะดีจริงๆเหรอวะ”มินซอกก็บ้าจี้ตามไปด้วย
“เอางั้นแหละมึง กูว่าง่ายสุด” จงแดตัดบท “มึงดูอย่างพี่คริสกับไอ้ยักษ์ดิวะ แม่ง ชีวิตไม่ซับซ้อน เดี๋ยวนี้แม่งควงกันไปทดสอบสปริงแล้ว
เพราะงั้นถ้าจะมีอะไรให้ต้องรับผิดชอบ จงแดขอเป็นเมะเหอะวะ ยังไม่ได้น้องฮยอนอา ก็ได้ไอ้มินซอกนี่แหละวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ว่าไงมึง หรือมึงมีอะไรที่ดีกว่าที่กูคิดวะ”
มินซอกได้แต่ยืนนิ่ง จงแดคิดว่าไอ้เปาจื่อมันคงใช้ความคิดอยู่นานเพื่อที่จะหาทางที่ดีกว่านี้ แต่เหมือนจะคิดไม่ออกเท่าไหร่ ก็เลยต้องตอบตกลง
“เชี่ยเอ๊ยยยย เอาก็เอาวะ”
“ถ้ามึงตกลงแล้ว ก็ห้ามคืนคำด้วย เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ มึงกับกูต้องทำเหมือนกับแฟนกันจริงๆ”
“ทำไงอ่ะ”
“ก็ พูดหวานๆกับกู เดี๋ยวกูทำกับข้าวให้มึงกินเอง มึงดูพี่คริสกับไอ้ยักษ์ดิวะ เค้ารักกันไง มึงกับกูก็รักกันแบบนั้นแหละ กูว่าน่าจะรอด” จงแดพลิกวิกฤตเป็นโอกาส “แล้วมึงกะกูก็แบ่งหนังโป๊กันโหลด แบ่งกันดู เราจะเป็นคู่หูที่ยิ่งใหญ่ เพราะถ้าไอ้ชานยอลเสร็จพี่คริสเมื่อไหร่ มันก็จะยิ่งใหญ่กว่ามึงกะกู แล้วเราก็จะโดนแย่งซีน ในระหว่างนี้เราต้องสร้างฐานแฟนคลับก่อนว่ะ”
“เอางั้นเหรอวะ ก็ได้ว่ะเห้ย ฟังดูดีเหมือนกันนี่หว่า” มินซอกพยักหน้า ถ้าเป็นเรื่องหนังโป๊แล้วคิมมินซอกจัดว่าไวอยู่
“งั้น อืมมมมมมมมม งั้นตอนนี้ กูทดลองเป็นพี่คริสซะหน่อยล่ะกัน แสรด มินซอกจ๋า จงแดอยากนอนแล้วอ่า มานอนด้วยกันมะ เตียงนอนนุ้มนุ่ม”จงแดเดินไปที่เตียงก่อนทิ้งตัวลงนอน พลางเอามือตบที่ว่างข้างตัวเป็นเชิง มามะ มามะ
มินซอกมองหน้าจงแดอย่างไม่แน่ใจ
“กูขอแต่งตัวก่อน”
“ไม่เห็นต้องแต่งเลย กูเองก็ยังไม่อาบน้ำเหมือนกัน”รู้สึกว่าจงแดจะอินโหมดทดลองเป็นพี่คริสเข้าอย่างจัง
“งั้นกูทดลองเป็นชานยอล ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มินซอก มินซอกจ๋า มินซอกกกกกกกกกกกก”
FLASH COME ///
“ตอนนี้ ไอ้มินซอกมันมีมึงเป็นไอดอลแล้วว่ะ แม่ง กูเพลียเลยสัด แล้วมึงล่ะวะ อัพเดทกูดิ๊”
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย กูขอขรรมแป๊ป!!!!!!!!!!!!!!!!!
ปาร์คชานยอลรู้สึกโชคดีขึ้นมาตะหงิดๆ มินซอกคือเด็ดมาก กรรมตามสนองจงแดชนิดที่ชานยอลไม่ต้องออกแรงอะไรแต่อย่างใดเลย ไอ้จงแดมีไอ้พี่คริสเป็นไอดอล ส่วนมินซอกก็มีชานยอล อะไรจะมหากาพย์ขนาดนี้ครับพี่ทั่น! เมื่อคนงงๆมโนเก่งสติออบซอสองคนมาเจอกันและไม่มีใครห้ามใคร ปาร์คชานยอลจัดว่านี่คือความรื่นรมย์
ทุกอย่างที่โกรธๆกันไป กูให้อภัยหมดเลอออออออออออ ปาร์คชานยอลตบไหล่ไอ้มหาเพื่อนรักสองสามที ก่อนจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง
“แต่กูว่านะ กูเข้าใจพี่คริสว่ะ มึง! ถึงเวลาแล้วหรือเปล่าวะที่มึงควรจะยอม!”
ยัง ยังไม่ถึงเวลา แต่มึงนั่นแหละที่ตบท้ายได้ผิดเวลามาก เพื่อนเอ๋ย! มือเรียวของชานยอลเอื้อมไปผลักหัวของเพื่อนรักอย่างแรงทีหนึ่ง
“มินซอกยอมมึงเมื่อไหร่ ค่อยมาบอกกูนะ!”
.
.
พอแยกจากไอ้มหาแล้ว ชานยอลก็เดินกลับม่านรูดอากง ในใจยังคิดอยู่ว่าจะไล่ไอ้หล่อให้ออกไปจากห้องพักอากงยังไงดี
มันคงไม่ยอมง่ายๆ แต่ครั้นจะให้นอนด้วยกัน ชีวิตคงดีเกินไป อาจมีเรื่องระทึกยิ่งกว่าหนังผีสักเรื่อง
“กลับมาแล้วเหรอ”
เย้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ยังไม่ทันที่ชานยอลจะถอดรองเท้าเสร็จ เสียงไอ้พี่คริสก็ดังขึ้นมาซะก่อน ทีงี้ล่ะแมนไม่สะดิ้งเชียวนะ คริสที่นอนทอดหุ่ยอยู่บนเตียงนุ่มของอากงพอเห็นชานยอลเดินเข้าห้องมาก็กระวีกระวาดลุกขึ้นมานั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนเตียง
ขาไม่เจ็บแล้วเรอะ!
“น้องชานยอลไปไหนมา”
“ไปหาไรกิน”
“หิว!” คำเดียวสั้นๆแต่ดวงตานี่ไม่ได้หิวข้าวเลยให้ตาย ชานยอลเลยยื่นถุงที่ถือมาแทบกระแทกใส่หน้า
“เอ้า เอาไป!”
“อุ้ยยยย ซื้อข้าวมาให้เมีย”
จริงๆแล้ว ไอ้พี่คริสนี่น่าจะไปรวมตัวเป็นแก๊งมโนคู่กับจงแดและซิ่วหมิ่นนะ คืออาจจะเป็นความสัมพันธ์ที่จัดว่าเด็ดเลยทีเดียว
“ไหน ดูซิ ซื้ออะไรมาให้เอ่ย เอ่อะ”
ไอ้หล่อสตั๊นไปสามวินาที หลังจากแกะห่อข้าวมันไก่ที่พี่จุนมยอนบรรจงห่อมาให้อย่างดีแล้วพบว่า สิ่งที่อยู่ข้างในห่อนั้นคืออะไร
ข้าวมันไก่ทอด!!!!!!!!!!!!!!
“ทำไมอ่ะ ไม่กินเหรอ”


“ชิกเก้น แน สไตล์ อานียา” 치겐 내 스타일 아니야

ชิกเก้น แน สไตล์พร่องงงงงงงงงง!!!!!!!!!!! สิ้นเสียงประโยคที่แปลได้ว่า Chicken is not my style ปาร์คชานยอลก็คว้าห่อข้าวที่วางอยู่ตรงหน้าไอ้หล่อโยนโครมลงถังขยะที่ตั้งอยู่แถวนั้นทันที
“กินไม่ได้ ก็ไม่ต้องกิน!”
คือหมั่นไส้ว้อยยยยยยยยยยย! แล้วไอ้ที่เห็นว่านั่งกินข้าวมันไก่อยู่ในร้านคืออะไร! ไอ้ดอกตอบ!
“น้องชานยอลทำอย่างนี้ได้ยังไง นี่มันข้าวที่น้องชานยอลซื้อให้พี่ห่อแรกเลยนะ!” ตวาดใส่ราวกับชานยอลทิ้งของแสนรักของคริสไปอย่างนั้นแหละ
“ก็เรื่องมาก” นี่ชานยอลไม่ได้ขึ้นเสียงนะ แต่ทำไมไอ้พี่คริสถึงทำหน้าเหมือนโดนปาหินใส่อย่างนั้นล่ะ
“ไม่รู้ล่ะ เพื่อเป็นการไถ่โทษ น้องชานยอลต้องไปเที่ยวสวนสโหยวกับพี่เลย!!!!”
สวนสโหยว ทะเลเกาหลีน่ะนะ!
“พี่เห็นในทวิตเตอร์ว่าสวนสโหยวมีโปรโมชั่น ลดราคาบัตรค่าเข้าเหลือหมื่นสองพันห้าร้อยเก้าสิบเก้าวอน เล่นเครื่องเล่นได้ทุกเครื่องเล่น พี่เลยใช้บัตรเครดิตซื้อไว้แล้วสองใบ นั่นหมายความว่า จะมีพี่และน้องชานยอลไปเที่ยวกันสองคน!”
ไปต่อไม่ถูกเลยครัชงานนี้!
“เฮ้ยยยย แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วอ่ะ งั้นพี่ไปก่อนนะ พี่ต้องเตรียมข้าวของอีก”
แล้วไอ้หล่อก็พุ่งตัวออกไปจากม่านรูดเพื่อไปเตรียมข้าวของทันทีแบบที่ชานยอลไม่ทันได้ตั้งตัวว่าสิ่งๆนี้จะเกิดขึ้น
แล้วนี่สรุปคือกูต้องไปสวนสโหยว ทะเลเกาหลีกับไอ้พี่คริสจริงเหรอวะ!!!!!!!!!!!
ชานยอลไม่เคยมีวัยเด็กที่สวนสโหยว ไม่เคยไปมาก่อนนอกจากรับรู้ว่านี่คือสวนน้ำที่ใหญ่ที่สุดของเกาหลี ซึ่งก็ได้ยินมาตั้งแต่เป็นเด็กตัวเล็กๆแล้ว แต่ด้วยความที่ออมม่าของเขาเห็นว่าจะไปทำไมให้เสียเวลา ถ้าอยากไปทะเลก็ไปเล่นน้ำที่ทะเลแถวปูซานเลยดีกว่า
สวนสโหยวเลยได้แต่อยู่ในความทรงจำ พอๆกับแดนเนรมิต และเอเวอร์แลนด์
มือเรียวคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาหมายจะหาข้อมูลของสวนสโหยว แล้วก็พาลให้นึกรำคาญเหมือนเห็นเครื่องหมายรูปนกเด้งรัวขึ้นมาอยู่นั่น นี่ก็เด้งจังไอ้พวกเตือนว่ามีรีทวิตกันไปกี่ครั้ง ขอทายว่าเป็นข้อความเดิมๆจากเอ๊กซ์เอเย่ต์ที่มาเมนชั่นล่าท้าทดสอบสปริงม่านรูดอากง
สวนสโหยว เป็นสวนสนุกและสวนน้ำที่ใหญ่ที่สุดของโซล มีเครื่องเล่นมากมายตั้งแต่เครื่องเล่นหวาดเสียวและเครื่องเล่นทางน้ำ
ไอ้เครื่องเล่นหวาดเสียวนี่ไม่กลัว
แต่เครื่องเล่นทางน้ำนี่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไอ้พี่คริสสสสสสสสส!!!!!! กลับมาก่อนนนนนนน เอาตั๋วคืนไป หรือยกให้จงแดกับซิ่วหมิ่นซะ!!!!!!!!!
สวนสโหยว เน สไตล์ ชานยอลไม่อยากให้มันกลายเป็น สวนสยิว!!!!!!!!!!!!!!!!