X AGENT : 14

by **i128lala** Sat Mar 08, 2014 4:02 pm

14
“พี่แน่ใจนะว่าเราจะหาอะไรกินกันที่นี่จริงๆ”
"ไม่คิดบ้างเหรอว่าพี่จะเลี้ยงน้องชานยอลได้น่ะ"
John's Mayun เป็นร้านอาหารอิตาเลียนและอาหารแนวเวสเทิร์นหรูสมชื่อ ชานยอลยืนกลืนน้ำลายเอื้อก ดึงเช็งคริสเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการเสียเงินไปโดยใช้เหตุอยู่นาน จนกระทั่งคริสเอ่ยปากว่าจะเลี้ยงนั่นแหละ ชานยอลถึงได้ยอมเดินตามคริสเข้าร้านไป
ภายในร้านตกแต่งด้วยธนบัตรและเหรียญของประเทศต่างๆรวมถึงบัตรเครดิตนับร้อยใบ เพื่อประกาศวิทยฐานะอันเกรียงไกรของตระกูลคิม ชานยอลมองความอลังการแบบจับต้องได้ด้วยความอิจฉา
บริกรในชุดสูทเรียบกริบเดินนำทั้งสองไปที่โต๊ะที่ดีที่สุดของร้านสมกับที่พี่จุนมยอนโทรมาจองไว้ให้ ก่อนจะเปิดเมนูส่งให้คริสด้วยความนอบน้อม คริสเงยหน้าขึ้นมองชานยอลนิดหนึ่ง ก่อนวางเมนูลงกับโต๊ะ ส่งรอยยิ้มที่ดูฉลาดและเป็นผู้ดีอย่างไม่น่าเชื่อให้ชานยอล แล้วถามด้วยเสียงนุ่มทุ้มว่า
“น้องชานยอลชอบดื่มไวน์ไหม? ที่นี่ไวน์ขาวเลื่องชื่อมาก” ได้ข่าวว่ามาพร้อมกันครั้งแรก ไอ้พี่คริสมันรู้ได้ไงว่าไวน์ขาวที่นี่เลื่องชื่อมากวะ
“ผมไม่ดื่มไวน์” ไวน์มันของสูง อย่างลูกผู้ชายปาร์คชานยอลมันต้องโซจูเปล่าวะ "ถ้าโซจูล่ะก็ไม่แน่"
“แย่จังที่โซจูไม่เข้ากับอาหารแนะนำของที่นี่เสียด้วย ไวน์ขาวก็แล้วกันนะครับ” ว่าแล้วคริสก็จัดการสั่งไวน์ขาวปี 1990 มาขวดหนึ่ง โดยไม่ถามความเห็นเรื่องเครื่องดื่มกับชานยอลอีก แต่ขอโทษเหอะ ไวน์ขาวนี่ระดับคริสมีปัญญาจ่ายด้วยเรอะ นี่ขนาดเครื่องดื่มยังทำเสียวสันหลังกันไปเป็นปี พี่จุนมยอนก็คงไม่ได้ใจดีเหมือนหน้าตาของพี่แกเท่าไหร่หรอกมั้ง ถ้าเป็นเรื่องเงินๆทองๆน่ะ
“อาหารทะเลที่นี่ขึ้นชื่อมาก พี่มั่นใจว่าในโซลเราจะทานอาหารทะเลที่ดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว”
“แถวปูซานบ้านยายผมอาหารทะเลถูกจะตาย สดจากเรือประมงเลย ไม่เห็นต้องโอ่เลยพี่” ชานยอลคาดหวังที่จะได้เห็นสีหน้าหลุดเงิงของคริส แต่ก็ผิดหวัง เพราะชายหนุ่มยังคงสีหน้าเรียบเฉยได้อย่างทองไม่รู้ร้อน!
“งั้นขอปลากะพงราดซอสไวน์ขาวสำหรับคุณผู้ชาย แล้วก็เมนูแนะนำสำหรับปลาแซลมอลของผมแล้วกันนะครับ”
บริกรรับเมนูแล้วเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงความเงียบระหว่างคริสกับชานยอล คือที่เงียบนี่ไม่ใช่อะไรนะ ปาร์คชานยอลกำลังอึ้งกับกิริยามารยาทที่กลายเป็นผู้ดีผิดที่ผิดเวลาขึ้นมาทันทีของคริส ว่าแต่ชานยอลยังไม่ได้ดูเมนูเลยนะเว้ย แล้วนี่มาสั่งปลากระพงขาวราดซอสอะไรนั่นให้ คิดว่าจะอิ่มหรือไงวะ ปลากับผู้ชายสูงร้อยแปดสิบเฉียดเก้าเนี่ยนะ
"นี่พี่มีปัญญาจ่ายค่าอาหารจริงอ้ะ"
คริสไม่ตอบคำถาม หากเปิดกระเป๋าสตางค์ ควักบัตรใบหนึ่งขึ้นมาวางปังลงบนโต๊ะ แล้วเลื่อนปรูดไปตรงหน้าของชานยอล
"ให้บัตรมันพูดเองแล้วกัน หึ"
ชานยอลหยิบบัตรขึ้นมาดู แล้วก็ต้องหัวเราะสะใจ คาดหวังว่าจะเห็นบัตรเครดิตสักใบที่เลิศหรูอลังการ ไม่ใช่บัตรประจำตัวคนต่างด้าวของคริสแบบนี้ แล้วที่สำคัญนะ รูปเงาะป่าตัวดำเงิงบานชื่ออู๋อี้ฟานที่แปะติดบัตรอยู่นี่ใครวะ หรือว่ามันเป็นร่างอวตารของคริสเหมือนกับที่พี่จุนมยอนแอบมาเปิดร้านอาหารอิตาเลียนกันหว่า กร๊ากกกกกกก
"พี่เอาบัตรต่างด้าวมาให้ผมดูทำไมอ่ะ"
คริสที่ทำหน้าหยิ่งผยองตัวฟีบลงทันใด ร่างสูงลนลานกระชากบัตรต่างด้าวของตัวเองจากมือเรียวออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยิบบัตรใบใหม่ใส่ลงไปแทน
"เฮ้ยยยยยย พี่มีบัตรแบบนี้ด้วยเหรอ"
อันนี้ชานยอลตกใจจริงๆเพราะคริสถือบัตรดำของธนาคารหลี่ฮัวฟ่งหยูซึ่งเป็นธนาคารชื่อดังของจีนที่มีสาขาอยู่ทั่วเกาหลีในขณะนี้
ไม่น่าเชื่อเฟ่ออออออ
"พี่ไปขโมยใครมา หรือปลอมบัตรใครมา ติดคุกนะพี่เอาดีๆ ถ้ารูดไม่ผ่านน่ะ"
"มันผ่านอยู่แล้วล่ะน่า ทำไม คิดว่าพี่ว่างมากเอาสีมานั่งระบายบัตรให้เป็นสีดำเล่นหรือไง ทำไมน้องชานยอลไม่เคยมองพี่ในแง่ดีบ้างเลย รังแต่จะผลักไส พี่ไม่ดีตรงไหน หน้าตาก็ดี นิสัยก็ดี กิริยาความประพฤติก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่"
"พี่คิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ" อยากจะขอถามว่า เอาความมั่นใจขนาดนี้มาจากไหนมากมายนัก แต่ก็ไม่กล้าจะพูดต่อความยาวสาวความยืดเพราะไอ้หล่อเริ่มมีองค์คริสเทนลงนิดๆแล้ว
"อยากจะเห็นคนดีของเธ้อ คนแบบไหนที่เธอรักจริง ที่เธอจะไม่ทอดทิ้ง ไม่ทำให้เขาเสียใจ"
"ไอ้พี่คริส ผมอายเขา คนมองตรึมเลยพี่"
"หากว่าฉันรักเธอไม่พ้ออออออ ดีไม่พอจะม่ายโทษครายยย โทษตัวเอ๊ง โทษหัวจาย รักเท่าหร่าย ก็ยังไม่พ้ออออ"
ร้องจบก็ปรายตามองชานยอล ราวกับจะบอกคนทั้งร้านว่านี่คือตัวการแห่งความปวดใจ ครับ อ่ะโห ดีไม่พอจะไม่โทษใคร นี่มึงกำลังโทษกูเต็มๆเลยครัชชชชช
ชานยอลอดขำไม่ได้ที่จู่ๆคริสก็ร้องเพลงตัดพ้อเขา แปลกใจตัวเองเหมือนกันที่ไม่นึกรำคาญคริสเหมือนที่ควรจะรู้สึก แต่ก็ไม่ต้องดีใจไปหรอกนะ มันยังไม่ใช่ความรักที่พวกเธอกำลังตามหาอยู่แน่นอน ชานยอลก็ว่าจะบ่นยาวๆใส่คริสค่าที่หนุ่มหน้าเงิงบานทำขายหน้า แต่บริกรยกจานอาหารใบใหญ่มาเสิร์ฟเสียก่อน
ปลากะพงราดซอสไวน์ขาวอันเลื่องชื่อจะเป็นยังไงนะ
แล้วชานยอลก็ต้องผิดหวังสุดๆ เมื่อชิ้นปลากะพงสีขาวสะอาดนั้นมีขนาดเหมาะสำหรับสุภาพสตรีพอดี สุภาพสตรีที่ว่าน่ะไม่ใช่มินยอร่างยักษ์ตัวใหญ่อย่างปาร์คชานยอลแน่นอน
“เป็นไงบ้าง?” คริสถามเมื่อเห็นชานยอลใช้มีดหั่นเนื้อปลาชิ้นเล็กเข้าปากชิม คือต้องยอมรับว่ามันอร่อยๆจริง ถ้านี่เป็นการ์ตูน ชานยอลคงยืนยืนอยู่บนยอดเขาเอเวอร์เรส สองมือจับมีดและส้อมชูขึ้นเหนือหัวพลางร้องตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า อย่างนี้นี่เองง แต่เนื่องจากปาร์คชานยอลในตอนนี้ไม่ได้อยู่ในการ์ตูน จึงทำได้เพียงแค่ตอบสั้นๆ
"อร่อยมากครับ"
“Bon apatite!” ชานยอลเบ้หน้ากับภาษาฝรั่งเศสเก๋ไก๋ที่ชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามยกขึ้นมาพูด “ภาษาเกาหลีธรรมดาก็พอแล้วมั้งพี่” ชานยอลตอบกลับไปแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินปลาชิ้นงามนั้นอย่างเงียบๆ แต่อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าน้ำเสียงที่คริสใช้พูดฟังดูเซ็กซี่เป็นบ้า นี่ถ้าคริสทำตัวแบบนี้ตั้งแต่ตอนเจอกันครั้งแรก เรื่องก็คงไม่จบแบบนี้แหงๆ รับรองได้เลย
ป่านนี้มีลูกเป็นโหลแล้วมั้ง
"อายเหรอ"
"อายอะไร"
"แล้วทำไมหน้าแดง"
"หน้าแดงอะไรวะ"
"คิดอะไรไม่ดีกับพี่ล่ะซี้"
นั่นไง ว่าแล้วววววววววววววว แค่คิดว่าป่านนี้มีลูกเป็นโหลแค่แว้บเดียวนี่นกรู้เชียวนะ ชานยอลส่ายหน้าด้วยความระอา
"คิดดิ ไม่ดีตั้งหลายอย่าง อยากแชร์บ้างไหมล่ะว่าผมคิดอะไรไม่ดีกับพี่มั่ง"
"โซ่ แส้ กุญแจมือ?"
เอออออ มันเก่ง คำว่าไม่ดีของพี่คริสนี่อิโรติคแท้ๆ วกเข้าเรื่องใต้สะดือได้ตลอดนี่ก็จัดว่ายอด จริงๆความสามารถระดับคริสถ้าเอาไปใช้ในทางที่ถูกนี่น่าจะเป็นประโชยน์กับมวลมนุษยชาติมากกว่านี้นะ
"เอาเถอะ เอาเถอะ พี่จะยอมให้น้องชานยอลเอาร่างกายอันงดงามของพี่ไปใช้ประโยชน์ตอนกลางคืนก็ได้"
"ห้ะ อะไรนะ"
"แบบอีโรติคแฟนตาซีไง อย่าบอกนะว่าฝันถึงพี่ทุกคืน"
"ตั้งแต่ที่พี่มาเป็นรูมเมทผมเนี่ย นอนไม่เคยหลับสนิทเลยสักคืน" ระแวงน่ะ
"ก็ทำความคุ้นเคยกันให้มากกว่านี้สิจะได้นอนหลับ ......... ช่วงนี้กำลังดีเลยนะ"
"ดียังไงของพี่"
"หน้าหนาวไง หนาวเนื้อให้ห่มเนื้อ"
"ผมมีเสื้อกันหนาว ขอบคุณมาก สวัสดี และลาก่อน"
คือต่อความยาวมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ปาร์คชานยอลจะบ้าตาย จำไม่ได้แล้วว่าไม่ได้ร้องตะโกนว่าจงทำดี จงทำดี จงทำดี ไปนานเท่าไหร่ งั้นขอซะหน่อยล่ะกัน
จงทำดี จงทำดี จงทำดี
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
.
.

"เฮ้ยยยยยยยยย ฉิบหายยยยยยยยยยย เช้ดดดดดดดดดดด"
ว่ากันว่าเกมเป็นสุดยอดไอเทมของลูกผู้ชาย และเกม X BOX 365 รุ่นล่าสุดที่วางอยู่ในตู้กระจกในร้านเกมนี่มันยั่วตายั่วใจลูกผู้ชายอย่างปาร์คชานยอลเหลือเกิน เห็นเงียบๆเอาแต่โหลดหนังโป๊ อ่านการ์ตูนไปวันๆอย่างนี้ แต่ปาร์คชานยอลซุ่มเรื่องเกมมากนะครัช
เป็นอันยอมรับทั่วสากลโลกว่าเครื่องเล่นเกมนี่มันไม่เข้าใครออกใคร รุ่นเก่าไปรุ่นใหม่มาเหมือนโทรศัพท์มือถือ แต่ความฝันที่จะได้ครอบครองไอ้เครื่อง X BOX 365 นี่มันไม่เคยหายไปจากใจของเด็กชายหัวโปกปาร์คชานยอลเลย จนกระทั่งโตเป็นนายปาร์คชานยอลที่หัวไม่โปกแถมมีผมสุดเท่ห์แล้วก็ตาม
ความฝันน่ะมี แต่เงินเก็บไม่เคยถึงฝันเลย แม่งหายไประหว่างทางตลอด แล้วก็หายไปไหนไม่รู้ด้วยนะ เพราะงั้น ชานยอลจึงได้แต่เฝ้ามองเจ้า X BOX นี่มาตั้งแต่รุ่น 101 แล้วก็ถอนหายใจ แต่วันนี้ ในวันที่ X BOX 365 กลับมาทวงบัลลังก์เมฆของตลาดเกมด้วยการันตีว่านี่เป็นรุ่นที่ดีที่สุดที่ X BOX เคยผลิตมา
นี่คือรุ่นคลาสสิค นี่คือความเลอค่าที่ลูกชายตัวจริงคู่ควรมากๆ
แต่ลูกผู้ชายตัวจริงคนนี้ ไม่มีเงิน แล้วทำยังไงถึงต้องได้เงินมาซื้อ X BOX 365 กันล่ะ แน่นอนว่า ออมม่าไม่ยอมซื้อ X BOX 365 ให้แน่ๆ เพราะมันจัดว่าเป็นของฟุ่มเฟือย
แต่อยากได้อ้ะ
"อยากได้เหรอ" คริสยื่นหน้ามาใกล้ๆชานยอลที่ยืนแปะกระจกมอง X BOX 365 ยอดปรารถนาด้วยสายตาละห้อย หลังจากออกจากร้านของพี่จุนมยอนด้วยความปลอดโปร่งโล่งสบายที่บัตรเครดิตของคริสรูดผ่าน ชานยอลก็อารมณ์ดีพอที่จะให้คริสง้องแง้งใส่ด้วยการเดินดูของไปเรื่อยๆ แต่สิ่งที่บังเกิดขึ้นหลังจากออกจากร้านไม่นานคือ การที่คริสชะงักไปนิดหนึ่งที่ตัวเองกำลังง้องแง้งใส่ชานยอลอยู่ดีๆ จู่ๆร่างโปร่งก็เบิกตาโพลง แล้วก็เดินสติหลุดแฉลบออกนอกทางไปเหมือนโดนสะกด แล้วไปแปะลงหน้าดิสเพลย์ของร้านขายเกมร้านใหญ่ในห้าง CODEX MALL
"มันคือความฝันของผมเลย" น้ำเสียงยานคางเหมือนโดนมนต์สะกดนั่นทำให้คริสเริ่มจะงงเข้าจริงๆแล้ว คือการที่ชานยอลมาแชร์ความฝันให้คริสฟังเนี่ยดีใจนะ ไม่ใช่ไม่ดีใจ แต่ไม่ใช่วิสัยของน้องเจ้าอย่าหวังเลย
"ความฝันของนายคืออะไรอ่ะ" นี่คริสทำตัวไม่ถูกนะ พูดเลย เจอน้องชานยอลโหมดมีความหวังใหม่นี่ จัดว่าอึ้ง
"คือการได้ทำตามความฝันมั้ง ก็เห็นอยู่ว่า X BOX 365 มันเย้ายวนขนาดไหน ฮว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก รอพี่ชานยอลก่อนนะน้องX BOX 365 พี่ชานจะทำทุกวิถีทางให้ได้น้องมาให้ได้"
ทำทุกอย่างงั้นรึ
ฮริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง คือริสซือก็มีความหวังใหม่กับเขาเหมือนกันสินะ "อยากได้ทำไมไม่ซื้อ" นี่ต้องตะล่อม รู้หรอกว่าเด็กมหา’ลัยยังไม่มีเงินมากนัก แล้วใช่ว่าไอ้เครื่องเล่นเกมมันจะถูกๆเสียทีไหน
"ไม่มีเงิน"
"ทำงานพิเศษเก็บเงินสิ" ให้ข้อเสนอ คริสจงใจใช้คำว่างานพิเศษเพื่อสะกิดต่อมของน้องเจ้าอย่าหวังให้คิดตาม เพื่อที่จะรอปล่อยมุกเด็ดว่า "มาทำงานพิเศษให้พี่สิ" ส่วนงานอะไร คงไม่ใช่นั่งไรท์แผ่นหรอก แต่เป็นงานพิเศษกับคริสแบบส่วนตัว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
หล่อ สปอร์ต ใจดี กวางโจว
"เฮ้ยยยย ความคิดพี่แม่งก็เข้าท่าดีเหมือนกันนี่นา ผมได้ข่าวมาว่าร้านเกมไอ้แทมินมันหาคนเฝ้ากะดึกอยู่"
กะดึก นั่นหมายความว่า เวลาในตอนค่ำคืนของเราสองคนก็จะหายไปด้วยน่ะหรือ แบบนี้คริสยอมไม่ได้นะ ตอนกลางวันก็ต้องแยกย้ายไปทำหน้าที่ของแต่ละคน อุตส่าห์ยัดเยียดตัวเองมาเป็นรูมเมทชานยอลได้สำเร็จ ยังต้องมีอันพลัดพรากควอลิตี้ไทม์วิทมายเจ้าอย่าหวังไปอีกหรือ
ให้ไอ้กัมจงตัวดำตัวขาวก่อนเถอะ
"ขอบคุณมากนะพี่ เรากลับกันเหอะ เดี๋ยวผมต้องไปสมัครงานอีก ใจร้อนอยากรวยแล้ววววววววว"
ก่อนจะระริกระรี้ มึงช่วยดูหน้าเอ็กซ์เอเย่นต์ตรงนี้นิดหนึ่ง ว่าเทิร์นโปรเป็นเห็บหมาไปแล้วหรือยัง
WHAT DOES THE FOX SAY!!!!!!!!!!!!!!
.
.
"เฮ้ยยยย มึง X BOX เด็ดเฟ่อออออออออออออ"
ปาร์คชานยอลเกลียดคนร่ำรวย โดยเฉพาะคนร่ำรวยอย่างไอ้คิมจงแด
ใครๆก็รู้ว่ามหาคนดีมือถือสากปากถือศีลเป็นคนที่โหลยโท่ยมากในเรื่องการเล่นเกม เรียกได้ว่า ต่อให้คุณโง่แค่ไหนคุณก็ยังมีโอกาสชนะจงแด แม้กระทั่งการเก็บเห็ดในเบสิคมาริโอ้ จงแดยังแพ้เล้ยยยยย
แล้วยังผยองมาโอ้อวดว่า X BOX เด็ดเฟ่อนี่คือมารนะ ขอบอกกล่าวให้รู้กันทั้งสิบทิศ
"โอ้ยยยยยยยยยย เมื่อไหร่จะรวยวะ"
สิ่งที่แสลงใจสำหรับชานยอลในตอนนี้คือ การที่เดินไปไหนในมหา’ลัยแล้วใครต่อใครพูดถึง X BOX อันเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของชานยอล งานพิเศษที่ลงทุนลงแรงทำอยู่ที่ร้านเกมของไอ้แทมินมันก็ไม่ได้ช่วยให้เงินในกระเป๋ามันเพิ่ม ทำงานวันแรก ชานยอลก็กลับห้องเอาแปดโมงเช้าแล้วยังกลั้นใจไปเรียนต่ออีกในคาบเช้า ทำให้ไม่หวังฟันเจ้ากับเจ้าอย่าหวังคลาดแคล้วกันตลอด ส่งผลให้มีตัวกวนมาคอยงุ้งงิ้งอยู่ข้างตัวเรียกร้องให้กลับห้องไปด้วยกันในคืนต่อมาและต่อๆมา ถ้าคริสอายุสักสามขวบชานยอลจะบอกว่าน่ารัก แต่โตเป็นควายแล้วครับ ช่วยพิจารณาตัวเองด้วย
ข้อดีอย่างเดียวของการที่ไอ้หล่อมานั่งง้องแง้งอยู่ด้วยกันก็คือ เวลาดึกๆที่ต้องเฝ้าร้านอยู่คนเดียว อย่างน้อยชานยอลก็ยังมีเพื่อน เนื่องจากยิ่งดึกความสุภาพของคนที่เข้ามาเล่นเกมก็ยิ่งลดลง จากในตอนแรกที่ชานยอลยังเฝ้าร้านอยู่คนเดียวก่อนที่คริสจะเข้ามาตามให้กลับห้อง มันจะเป็นเทือกๆนี้
"ไอ้ควายเอ้ย มึงโยนผ้าเช็ดหน้าใส่กูเหรอสาดดดดดดด กูไม่เก็บนะไอ้เควี่ยยยยยยยยยย ไอ้กร๊วกกเอ้ย ไอ้หอยทาก ไอ้เห็บหมา มึงบ้าป่ะเนี่ยยยยยยยยย เดี๋ยวมึงเจอกูโขกกกหัวโปก เกรียนแตกนะสาดดดดด"(อ่านวน 5 รอบ ก่อนจะหันมามองหน้าชานยอล)
"เฮ้ยยย ไอ้สูงเสียดฟ้าปาทังก้าปาทังกี้นี่ยืนทำตัวกวนตีนกูนะสาดดดดดดด คนเพิ่งโดนโยนผ้าเช็ดหน้าใส่ นี่กูฟาดมือกูใส่หน้ามึงได้เลยนะฟร้อยยยยย"
แต่บังเอิญไอ้หล่อมันเดินเข้าร้านมาทันไอ้เด็กเวรที่มาเล่นเกมด่าชานยอลพอดี รัศมีสีชมพูเลยกลายเป็นดำทะมึนอย่างที่ชานยอลไม่เคยเห็นคริสมาก่อน
"นั่นน่ะ เมียกู" ชี้ไปที่ชานยอล ก่อนจะหยิบวัตถุสีดำออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้ววางลงบนโต๊ะคอม
"ไหวนะ ... สู้นะ"
"ครับเฮีย"
ห่าน เห็นปืนแล้วพูดเพราะทันตาเห็นเลยนะโว้ย ไหนเมื่อกี้ยังจะสะบัดมือใส่ชานยอลอยู่เลย ตอนนี้สงบเสงี่ยมเจียมตัวเชียวนะ ตากลมโตเหลือบไปมองคริสที่ส่งยิ้มเย็นๆน่าขนลุกให้เด็กแว้น ก่อนจะเดินมาโอบเอวชานยอลเอาไว้
"พูดจากับเมียกูให้มันดีๆหน่อยนะสัด"
เกือบจะดีแล้วไอ้พี่คริส เกือบแล้ว มันผิดแค่กูไม่ใช่เมียมึง และที่สำคัญ ชานยอลอยากจะตะโกนออกไปว่า มึงนั่นแหละ พิจารณาตัวเองก่อนเพื่อนเลย แต่ติดที่วัตถุสีดำที่คริสควักมาโชว์นั่นแหละ เลยทำให้พูดไม่ออก ได้ยิ้มกว้างปากฉีกยอมให้คริสโอบเอวง่ายๆเลอออออ นอกจากขายหนังโป๊แล้ว ยังเป็นมาเฟียด้วยหรือไงกัน
"ควีโยมีฝุดๆเบย โยนผ้าเช็ดหน้าเช่นนี้ช่างงดงามนัก อ่าห์ แต้มเลเวลที่อัพขึ้นไปเรื่อยๆช่างดีงามเหลือเกิน น่ารักมาก"
ไม่มีแล้วซึ่งคำหยาบ มีแต่ความอ่อนหวานละมุนใจในร้านเกมออนไลน์ที่คีย์บอร์ดถูกกดรัวระดมกันกระจายวายวอด
"กลับห้องเถอะ น้องชานยอลใช้เวลาอยู่กับคนอื่นมากเกินไปแล้วนะ"
ถ้าตอบว่าไม่ มันจะควักปืนโชว์อีกรอบแล้วบอกว่า ไหวนะ สู้นะ หรือเปล่า
"กลับไม่ได้หรอก ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลย เดี๋ยวไอ้แทมินมันกินหัวเอา ผมมีความรับผิดชอบนะพี่"
"อื้อ พี่รู้แล้วว่าเรามีความรับผิดชอบ แต่เพื่อพี่แล้วจะยอมเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบบ้างไม่ได้หรือไง"
ตรรกะป่วยของจริงแล้วหรือเปล่า ชานยอลหัวเราะแห้งๆ
"ก็ผมอยากได้ X BOX นี่นา"
"น้องชานยอลเลือกมาเลยดีกว่า ระหว่างพี่กับ X BOX น้องชานยอลจะเลือกอะไร" ดูเหมือนไอ้พี่คริสจะง้องแง้งได้ถึงขั้นสุดยอดแล้วถึงได้ถามคำถามฆ่าตัวเองแบบนี้
"พี่อยากรู้จริงๆเหรอ" ชานยอลกลืนน้ำลายเอื้อก จ้องหน้าคริสอย่างหวาดๆ
"น้องชานยอล ไม่ต้องโกหกเพื่อพี่หรอก พี่รู้ตัวดี"
"เอ่อ พี่รู้ตัวด้วยเหรอ"
"ใช่ พี่รู้ว่าน้องชานยอลจะตอบว่า X BOX เพราะกลัวว่าถ้าตอบชื่อพี่แล้วพี่จะทิ้งน้องชานยอลไปใช่ไหม พี่ขอบอกไว้เลยนะว่าไม่ต้องห่วง พี่ไม่ทิ้งน้องชานยอลแน่"
นอกจากตรรกะป่วยแล้ว มโนก็เก่งอีกนะ ความซวยก็มาบังเกิดแก่ชานยอลอีก เอออออ ให้มันได้แบบนี้ อยากจะเบะปากแล้วเอียงคอเก้าสิบองศาน้ำลายเหมือนสติ๊กเกอร์มูนนี่ในไลน์เหลือเกิน แต่ด้วยรู้ว่ามีอะไรอยู่ในกระเป๋ากางเกงของคริส ถึงได้สงบเสงี่ยมเป็นพิเศษ
นี่ยังคิดอยู่เลยว่าตัวเองโชคดีที่เผลอเอาเท้าไปพาดหน้าเฮียแกหลายหน แต่ไม่โดนปืนล่อ โดนแต่ปืนปี้อย่างเดียว
"แล้วพี่จะให้ผมทำยังไง ผมอยากได้ X BOX นี่นา ฝันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ถ้าผมไม่ซื้อรุ่นนี้สักที ผมคงอดอ่ะ แล้วเครื่องหนึ่งก็ใช่ว่าจะถูก"
คริสยิ้มกริ่ม ก่อนเอ่ยด้วยเสียงทุ้มพร่า

"การเงินมีปัญหา ใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่"

เหวอสิครัชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชช

“ไม่! และไม่! ฟังอีกครั้ง ไม่มีทาง!”
“ X BOX เชียวนะงิ”
“ไม่เป็นไร ผมรอได้ พี่เก็บข้อเสนอพี่เอาไว้เลย เหอะ นี่ไม่ต่อยหน้าก็บุญแล้ว บ้าจริง!” แน่นอนว่าต้องของขึ้นเป็นปกติอยู่แล้ว จุดประสงค์ของไอ้หล่อมันก็กระจ่างชัดยังกะน้ำในสระกระจก
แล้วที่ก้นสระ มีอักษรอยู่คำหนึ่ง อ่านได้ว่า
ปี้
เพราะงั้นชานยอลต้องขุนรอกคูคลองเอาในน้ำในคลองแสนแสบมาใส่ในสระกระจกของไอ้หล่อมันกลบคำว่าปี้ให้มิด เอาสิเมิง หนึ่งหยดในคลองแสนแสบเข้าปากแล้วไม่ต้องผุดเกิดอีกเลยคุณเอ๋ย ลองไหม!
คริสมีสีหน้าไม่พอใจฉาบอยู่หน่อยหนึ่ง ก่อนจะ
“ไม่ได้ปี้ไม่เป็นไร ขอแค่เปลื้องก็ยังดี”
เปลื้อง หมายความว่ายังไงกัน คำนี้มันมีความหมายหลากหลายในบริบทของไอ้หล่อมัน ปาร์คชานยอลมิอาจวางใจได้
“หมายความว่ายังไง”
“ก็เปลื้องจนกว่าจะเปลือย”
“ฮึ” แค่นลมหายใจเหยียดหยาม ทว่าดวงตาที่วิบวับกับประโยคที่ตามมาหลังจากนั้นทำให้ชานยอลต้องหวนกลับมาคิดทบทวนถึงข้อเสนอของคริสอีกครั้ง
“แสนวอนต่อชิ้น ถอดหมดตัวเผลอๆอาจจะได้ X BOX ตั้งสองสามเครื่องเชียวนา”
เฮ้ยยยยยยยย คือทำไมมันน่าสน คือทำไมเป็นแบบนี้ ตอนนี้ชานยอลไม่ได้เห็นหน้าของคริสแล้ว แต่เห็นเป็นหน้าของจงแดที่กำลังเยาะเย้ย
“มันเด็ดเฟ่อออออออออออออ มันเลอค่ามากครัชชชชชชชชชชชชชชชชชช”
มันหยาม และกระตุ้นให้เกิดความบ้ามากพอที่ทำให้ปาร์คชานยอลตอบคริสออกไปว่า
“เอออออออออออออออ ตกลงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
มารู้ตัวอีกที ก็ถูกดวงตาคมตีตราหมายหัวเอาไว้เสียแล้ว กลับตัวตอนนี้ทำไหมวะ
จงทำดี จงทำดี จงทำดี
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด