X AGENT : 15

[i128lala]

15

นายคิมจงซอก หัวหน้าสถานีอุตุนิยมวิทยาโซล กล่าวถึงอุณหภูมิร้อนสูงสุด เมื่อเวลา 21.00 น. ของวันนี้ว่าสามารถวัดได้ 44.0 องศาเซลเซียส สูงสุดทำลายสถิติในรอบ 20 ปี และชานยอลในตอนนี้กำลังสวมเสื้อหนาสิบกว่าชั้น ส่งผลให้ร่างโปร่งดูตัวกลมหนาราวกับหนาวเสียเต็มประดา!!!!!!!!!!!!!!!
จะให้ไม่หนาวได้ไง!!!!!!!!!!!!!! X BOX พร้อมอุปกรณ์และแผ่นเกมส์ทั้งหมดสิริรวม 976000 วอน ไอ้หล่อมันให้ข้อเสนอชิ้นละแสนวอน นายปาร์คชานยอลจึงต้องใส่เสื้อผ้าเก้าชิ้น อันที่จริงควรจะเป็นสิบชิ้นด้วยซ้ำ แต่เอาเถอะ เพราะปราณีหรอกนะ ถึงใส่แค่เก้าชิ้น แล้วที่สำคัญ กว่าจะถึงปราการด่านสุดท้าย ไอ้หล่อมันคงถอดใจไปแล้ว
แต่ชานยอลลืมไปไง ว่าคริสไม่เคยถอดใจอะไรง่ายๆ เพราะถ้ามันถอดใจอะไรง่ายๆ ป่านนี้ชีวิตของปาร์คชานยอลจะงดงามกว่านี้หลายเท่านัก
“ใส่มาขนาดนี้ เหมาจ่ายได้ไหม แล้วถอดทีเดียวไปเลย”
เสียงทุ้มพร่ามีแววประชด ตอนนี้ไอ้หล่อนั่งอยู่ที่ปลายเตียง ไพล่แขนไปเท้ากับขอบเตียงนุ่มแล้วจ้องมองปาร์คชานยอลตัวอ้วนกลมที่ยืนอยู่ที่ปลายเตียงด้วยสายตาที่ระอาที่สุด
“เล่นตามเกมสิ ถอดทีเดียวมันจะสนุกได้ไงเล่า”
ถอดทีเดียว ชานยอลก็ขาดทุนสิครับ สู้ถอดไปทีละชิ้นแล้วค่อยหาทางชิ่งตอนชิ้นสุดท้ายจะเป็นอะไรไป คือท่อนบนก็เคยเห็นกันมาแล้ว ไม่อายเท่าไหร่ แต่ท่อนล่างนี่สิ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงไม่ดีกว่าหรือไง เพราะฉะนั้น
ตามเนื้อผ้านั่นแหละพี่ ดีแล้ว
คริสควักแบงค์เป็นปึกขึ้นมานับ ตอนนี้ชานยอลอยากจะเอาอะไรใกล้มือทุบหัวแล้วขโมยเงินไปซื้อ X BOX ใจจะขาด แต่ติดที่ว่าทำงั้นก็ไม่ต่างอะไรกับอาชญากรรม ถึงแม้ว่ามันจะสมควรก็เถอะ
ธนบัตรใบละหนึ่งหมื่นวอนถูกกรีดขึ้นมาสิบใบ
“ถอดสิ”
เสื้อตัวที่หนึ่งร่วงออกไป เผยให้เห็นเสื้อตัวที่สองลายสปันส์บ๊อบ
ธนบัตรใบละหนึ่งหมื่นวอนถูกกรีดขึ้นมาสิบใบ
สปันส์บ๊อบถูกถอดออกไป เสื้อตัวที่สามคือไอรอนแมน
ธนบัตรใบละหนึ่งหมื่นวอนถูกกรีดขึ้นมาสิบใบ ยี่สิบใบ สามสิบใบ สี่สิบใบ
ไอรอนแมนจากไป กัปตันอเมริกาจากไป โลกิจากไป เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาวหนึ่งตัว
“ถึงเวลาแล้วสินะ”
ธนบัตรใบละหนึ่งหมื่นวอนถูกกรีดขึ้นมาสิบใบ วางปังลงกับเตียง
หกแสนวอนแล้วชานยอล หกแสน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ท่องไว้ ท่องไว้ มันแค่เสื้อกล้าม มันแค่ท่อนบนเท่านั้น อย่าได้กลัว X BOX เว้ยยยยยยย X BOX นึกถึงสีหน้าเหยียดหยามของจงแดไว้ แกจะได้มี X BOX เล่นกับเค้าสักทีนะว้อย คิดได้ดังนั้นเสื้อกล้ามสีขาวจึงถูกถอดออกไป
ดวงตาเข้มร้อนแรงราวกับจะเผาให้ชานยอลไหม้เป็นจุณของคริสทำให้ชานยอลอยากจะเก็บเสื้อกล้าม โลกิ กัปตันอเมริกา ไอรอนแมน สปันส์บ๊อบ และเสื้อยืดตัวแรกกลับมาใส่รัวๆ
“พอเหอะ ผมเอาแค่นี้แหละ”
มือเรียวคว้าหมับไปที่กองธนบัตรที่กองอยู่ข้างเตียง ทว่ามือหนาของคริสกลับตะครุบหมับที่ไปที่ข้อมือขาวได้ทันท่วงที
“ไม่กล้าแล้วหรือไง ไม่แน่จริงนี่”
ปึ๊งงงงงงงงงงง
เส้นด้ายแห่งความอดทนถูกฉีกขาด นายปาร์คชานยอลอาจจะดูห่วยและไม่เอาถ่านแถมมียังมีความคิดยอมแพ้อะไรง่ายๆอย่างประหลาด มีจุดอ่อนแค่ๆคำเดียว
ไม่แน่จริง
อัตตาของชานยอลแล่นปรี๊ดขึ้นเท่ามวลอากาศร้อนที่แฝงกายอยู่ในห้องอย่างเร้นลับ มือเรียวอีกข้างคว้าหมับไปที่มือหนาที่เกาะกุมข้อมือของเขาอยู่ กระชากออก ก่อนจะมองหน้าคริสด้วยสายตาแข็งกร้าว
“คนอย่างปาร์คชานยอล ไม่มีไม่แน่จริง ถอดเป็นถอดไม่กลัว พี่จ่ายให้ไหวแล้วกัน!”
“งั้นก็ถอดสิ”
อ้าววววว ฉิบหาย ตกหลุมพรางมันอีกแล้ว แม่จย๋า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ไหนบอกว่าไม่มีไม่แน่จริงไง” ไอ้เสียงทอดปลายคล้ายเยาะเย้ยนี่มันกรีดลึกไปถึงกลางอุราเหลือเกิน เยเฮท! ปาร์คชานยอลรวบรวมลมปราน ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะปลดหัวเข็มขัดออกแล้วถอดออกจากห่วงกางเกงช้าๆ
“เข็มขัดไม่นับ”
“นับว้อยยยยยยย ไม่นับก็ใส่กลับแม่ง”
อย่ามาทำเป็นโชว์งก ชานยอลไม่ปลื้ม ไอ้หล่อจิ๊ปากพรูลมอย่างขัดใจ ก่อนวางเงินลงเป็นกองทุนเพื่อ X BOX ให้นายปาร์คชานยอล เมื่อเห็นว่าคริสวางเงินลงไปแล้ว ชานยอลก็ปลดกระดุมกางเกงอย่างเชื่องช้า
คือไม่อะไรนะ ชานยอลยังมีบ๊อกเซอร์อีกไง แต่ที่เลือกใส่กางเกงตัวนี้ก็เพราะว่ามันเป็นตัวที่แน่นที่สุด ถอดยากสุด ใช้เวลามากสุด ก็ภาวนาให้ไอ้หล่อมันเพลียละเหี่ยใจถอดใจไปเอง
แต่ภาวนาไปก็เท่านั้น เฮ้อออออออออออออออออ
พรึบ
กางเกงขาเดฟสีดำถูกรูดลงจากสอบเอวเพรียว ก่อนที่ชานยอลจะดึงมันออกไปจากข้อเท้าของตัวเอง ตอนนี้ร่างโปร่งเหลือแค่บ๊อกเซอร์สีดำเพียงตัวเดียวเท่านั้น
“พอใจยังอ่ะ”
ดวงตากลมโตมองกองธนบัตรที่คริสวางไว้ ก่อนจะหันไปนับเสื้อผ้าที่ถูกถอดออกไป ตอนนี้ก็แปดชิ้นแล้ว แปดแสนวอนแล้ว เหลืออีกชิ้นเดียวก็ครบเป้าแล้วว้อยยยยยยยยยย
พอมองชิ้นเดียวที่ติดตัว
จงทำดี จงทำดี จงทำดี
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

“พี่ให้สามแสนวอน สำหรับชิ้นนั้น”

เสียงแหบพร่าของคริสดังขึ้นเบาๆ ทว่าดังมากในความรู้สึกของปาร์คชานยอล สามแสนวอนนี่ซื้อแผ่นเกมส์ได้อีกด้วยนะ
เฮ้ยยยยยยยยยยยย สามแสนวอนแลกกับการเที่ยวสวนสัตว์ โชว์การ์บูนไวเปอร์ให้ไอ้หล่อมันดูเฉยๆ มันก็มี ชานยอลก็มี
ก็คุ้มวะ

เอาว่ะ
ห้า
สี่
สาม
สอง
หนึ่ง
พรืดดดดดดดดดดดดดดดด

บ๊อกเซอร์สีดำถูกร่นลงจากเอวเพรียว บัดนี้ปาร์คชานยอลจัดว่าเปลือยเปล่าต่อหน้าคริสโดยสมบูรณ์แบบ
ใช่
ไม่มีอะไรนอกจากร่างโปร่ง กับกางเกงบ๊อกเซอร์ที่กองอยู่ที่ข้อเท้าเนื่องจากชานยอลเองก็ตัวแข็งทื่อไม่อยากโชว์อิริยาบทอะไรไปมากกว่าการยืนนิ่งๆเป็นรูปปั้นเดวิดที่เคยได้ยินมาว่าสเกลของเดวิดนั้นเล็กกว่าร่างกายมาก หากเดวิดเป็นคน จะถูกจัดเป็นงูเขียวหางไหม้ธรรมดา ไม่ใช่การ์บูนไวเปอร์อย่างปาร์คชานยอล
แต่นี่ใช้เวลาบอกเกร็ดความรู้ไหมล่ะ
เสกลับมามองหน้าคริส เศรษฐีที่นั่งอยู่ปลายเตียงคนนั้น แล้วก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อพบว่าคริสกำลังนั่งตัวแข็งทื่อ เอาแต่จ้องการ์บูนไวเปอร์ของชานยอลอย่างตั้งใจ ก่อนจะร้องตะโกนออกมาด้วยเสียงอันทุ้มว่า


“ปู๋!”


แล้วคริสก็หงายตึงล้มลงกับเตียงไปเลย ทิ้งให้ร่างเปลือยของชานยอลยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่กลางห้อง
เฮ้ยยย เอาไง
ควรทำไงดีเว้ย???????????
ชานยอลยืนกระส่ายกระส่ายไม่รู้จะทำอย่างไร คริสล้มไปแล้ว
ใช่ตัวคริสน่ะล้ม แต่แบล๊คแมมบ้ามันน่ะ ผงาดง้ำค้ำโลกแบบไม่กลัวฟ้าดิน
มึงแน่มากกกกกกกกกกกกกกกกกก อพค. มึงแน่มาก
“ไอ้เหี้ยพี่มึง ตื่นดิวะๆ”
ชานยอลก้มลงมองของตัวเองคิดว่ามีอะไรน่าขยาดถึงขนาดเป็นลม กูว่าการ์บูนไวเบอร์กูก็เป็นดุ้นน่ารักดีนี่หว่า ไอ้พี่คริสแม่งอ่อนสัด เหลือบมองแบล๊คแมมบ้าของคริส
หึ แบล๊คแมมบ้าจริงป่ะเนี่ย เล็กกว่าท่อพีวีซีเนี่ย
เท้าเรียวเขี่ยแบล๊คแมมบ้าที่เหมือนจะเริ่มสงบลงบ้างแล้วไปมา พร้อมกับก้มลงมองของตัวเองสลับไปมา นี่อยากบอกนะว่าภูมิใจกับการ์บูนไวเปอร์มากครัช แต่ในขณะที่ยกเท้าเขี่ยไปมา
แบล๊คแมมบ้าไอ้พี่คริสมันกลับมาคำรามใส่เว้ย
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
นี่พูดเลยว่าชานยอลตกใจจนต้องชักเท้ากลับ แต่ทว่ามือหนาของอีกคนที่มันสลบไปพร้อมคำว่าปู๋กลับคว้าหมับจับข้อเท้าไว้ได้ทันออกแรงดึงจนหงายหลังล้มตึงไปบนที่นอน
ไอ้เชี่ยยยย กูรับรู้ถึงความฉิบหาย
กลืนน้ำลายยังไม่ทันหมด ไอ้พี่คริสก็ใช้จังหวะที่ชานยอลกำลังงงขยับตัวขึ้นคร่อมทันที คริสแลบลิ้นเลียปาก ใบหน้าหล่อเหลาแฝงไว้ด้วยความหื่นแบบปิดไม่มิด ก่อนจะส่งสายตาโลมเลียชานยอลไปทั่วตัว
นี่มึงนึกว่ากูเป็นไก่ย่างหรอไงไอ้เหี้ย
“ปลุกแบล๊คแมมบ้าตื่นแล้วรับผิดชอบด้วย”
แน่นอนล่ะ ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าอย่าหวัง ก็ต้องให้มันหวังต่อไป ร่างโปร่งพยายามขัดขืนแรงที่โถมกดมาทั้งตัวของคริส ก่อนจะสบโอกาสยกเท้าเตะแบล๊คแมมบ้าที่กำลังผงาดเข้าเต็มๆทั้งดุ้น
“อร๊อก”
ถึงจะเจ็บแต่ต้องอดทน โดนน้องชานยอลเตะกี่หนต้องทนให้ได้ นี่เพราะถือคติหรอกนะ เลยเอาชีวิตรอดจากความยากลำบากมาได้ พอชานยอลเห็นว่าลูกถีบของตัวเองไร้ผล ร่างโปร่งจึงพลิกตัวไปอีกทาง ตั้งใจจะหนีออกจากเตียง
แต่พี่คริสแม่งดึงข้อเท้าไว้แล้วลากกลับมาบนเตียงอีกล้าวววววววววว นี่เป็นอะไรกับข้อเท้ากระผมมากไปไหมครัชชชชชชช โพสิชั่นนี้จัดว่าเหี้ยต่อการเสียเอกราชประตูหลังมาก
จะล่อกันใช่ไหม
มือใหญ่ตะปบเข้าไปที่ก้อนเนื้อเด้งดึ๋งทั้งสองข้างบีบเคล้นอย่างเมามัน อ่ะหื้อ นั่นตูดกู!!!!!!!!!!!!!!!
“ไอ้เชี่ยคริสเอามืออกไปเดี๋ยวนี้นะ”
ริมฝีปากของคริสหยุดทุกคำพูดของชานยอลไว้ด้วยจูบอันร้อนแรงที่คริสตั้งใจบดเบียดมันอย่างเร่าร้อน ร่างสูงเก็บเกี่ยวเอาความหอมหวานจากริมฝีปากบางที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงสดเพราะความเร่าร้อน ยังไม่พอเท่านั้น คริสยังกดแบล๊คแมมบ้าของมันจ่อชิดประตูหลังของชานยอลประหนึ่งว่า
ถ้ากูขยับหรือขัดขืนมันพร้อมทะลวงประตูหลังทันที!
คริสถอนจูบออกมาก่อนจะจับชานยอลพลิกตัวนอนหงาย ใช้ขากดต้นขาของชานยอลตรึงไว้ทั้งสองข้าง มือหนาข้างหนึ่งรวบข้อมือบางที่พยายามจะขัดขืนของชานยอลไว้ได้อย่างง่ายดาย ก่อนริมฝีปากซนจะโน้มตัวลงไปประกบปากจูบชานยอลอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนลงไปไซร้ที่ซอกคอขาว
อยากจะขัดขืนแต่ไรหนวดอ่อนๆของไอ้พี่คริสแม่งก็จั๊กจี้ดีเหมือนกัน
“อ่าห์ น้องชานยอล”
นิ้วเรียวยาวค่อยๆหยอกล้อกับจุดสีชมพูเล็กสองจุดบนแผ่นอกขาวระเรื่อทีละจุด ไอ้ห่านี่กดเล่นยิ่งกว่าไอ้บับเบิ้ลที่ใช้ห่อกันกระแทกอีก สาดดดดดด

“พี่จะซ้อมเล่น X BOX กับผมหรือไง สาดดดดด บี้เล่นมันเลยนะ”
“ไม่บี้ก็ได้”
พูดจบแม่งก็ย้ายโพสิชั่น ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะก้มลงขบเม้ม ดูดเคล้นอย่างเมามันส์ราวกับเป็นโคคาโคล่า เมาท์เท่นดิว ไม่ก็ คาลพิส แลคโตะ แทนการซ้อมเล่น X BOX
เอ้ออออออ มันก็แน่จริงของมันว่ะ ห่าน
คริสปลดกระดุมกางเกงของตัวเองออกและค่อยๆรูดซิปออกโดยไม่ละริมฝีปากออกจากยอดอกสีชมพูสวยของชานยอล ก่อนที่จะร่นกางเกงออกอย่างรวดเร็วและชำนาญ โดยไม่ฟังเสียงทุ้มที่ร้องห้าม

“อย่านะพี่คริส อย่า!”
“อย่าช้าใช่ไหม ได้จัดให้!”

มือหนากอบกุมการฺบูนไวเปอร์อันแสนอ่อนไหวและยิ่งใหญ่มากของชานยอลอย่างจงใจ สัมผัสลูบไล้เพียงเบาๆก่อนจะแกล้งร่างโปร่งด้วยการคลึงมันไปมาอย่างรุนแรงสลับกับการผ่อนแรง หนักบ้าง เบาบ้าง ชานยอลกัดริมฝีปากสะกดกลั้นเสียงอันน่าอายไว้อย่างอัดอั้ด
ฉิบหาย เสือกรู้สึกดี
หากแต่เหมือนคริสเองก็อยากเอาชนะน้องเจ้าอย่าหวังคนนี้ไม่ใช่น้อย มือหนาหยุดกอบกุมการฺบูนไวเปอร์อย่างช้าๆก่อนจะขยำมันอย่างเต็มแรง

“ไอ้พี่คริส เห อื้ออออ อ๊ะ มัน อื้อออออ หยุดนะ”

นิ้วโป้งของคริสคลึงส่วนปลายที่อ่อนไหวอย่างเชื่องช้าราวกับผู้เชี่ยวชาญ ก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว น้ำสีขาวขุ่นค่อยๆปริ่มออกมาทีละน้อย

“ไอ้พี่คริส อื้ออออออออออ อ๊า”
คริสไม่ฟังเสียงร้องห้ามอะไรอะไร กลับใช้มือรูดขึ้นรูดลงอย่างถี่และกระชั้น

“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา” ในที่สุดชานยอลก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเปรอะมือของคริส หากแต่ร่างสูงกลับเลียมันเสียสะอาดราวกับเป็นแตงกวาในข้าวมันไก่ร้านพี่จุนมยอนอย่างไรอย่างนั้น

“อ่าห์ คือหัตถาครองพิภพสินะ” คริสก้มลงมองมือของตัวเองราวกับมันคือเทพเจ้าแห่งโลกตะวันออกหรืออะไรสักอย่าง ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น
“แต่เวลาของแบล๊คแมมบ้ากำลังจะมาถึงในไม่ช้าแล้ว”
“อื้อออออออออออหื้อออออออออออ” ชานยอลเบิกตาโพล่ง เมื่อเห็นแบล๊คแมมบ้าของคริสเด่นหราเป็นสง่าอยู่ตรงหน้า “หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
“เถอะน่า น้องเจ้าอย่าหวัง เปลี่ยนชื่อได้แล้ว” คริสยิ้มกว้าง ก้มลงประทับจูบชานยอลอย่างไม่ให้เจ้าตัวได้อ้าปากประท้วงอะไรได้ทัน มือหนาจับเรียวขาขาวเนียนละเอียดของชานยอลแยกออกทั้งสองข้างแหวกกว้างแล้ววางทับหน้าขาแกร่ง แล้วใช้หัวเข่าเคล้าคลึงเสียดสีส่วนอ่อนไหวของร่างโปร่งในขณะที่นิ้วเรียวยาวถูกส่งเข้าไปเบิกช่องทางอันอ่อนนุ่มของร่างโปร่งตรงหน้า

“เจ็บว้อยยยยยยยยย!” ชานยอลร้องและดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด หากแต่คริสกลับไม่สนใจ

“น้องชานยอลจะมีความสุข เชื่อพี่ แล้วจะเปลี่ยนชื่อเป็น หวังให้เจ้าปี้บ่อยๆ เชื่อพี่เลย”

นิ้วที่สามถูกสอดเข้าไปเบิกทางให้กับช่วงทางอันอ่อนนุ่มที่บัดนี้พร้อมแล้วที่จะรองรับสิ่งที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วทั้งสาม

แบล๊คแมมบ้า

คริสค่อยๆผ่อนแรง สอดใส่ความเป็นชายอันแสนภาคภูมิใจของตัวเองเข้าไปในช่องทางอันอ่อนนุ่มของชานยอลช้าๆ ร่างโปร่งผวาจนตัวสั่น

“ใจเย็นๆนะ ค่อยๆหายใจเข้า หายใจออกช้าๆ อย่างนั้นแหละ เจ็บนิดหนึ่งนะคนดี” ส่วนอ่อนไหวของคริสเข้ามาในช่องทางอันอ่อนนุ่มได้ครึ่งแล้ว

เออ ชานยอลเป็นคนดีไปด้วยเว้ย แม่ง กรูกลายเป็นคนดีของไอ้พี่คริสไปแล้ว เอออออออออออ เอาเข้าไป แต่นี่มันใช่เวลาจะมานั่งบ่นงึมงำไหมวะ

“น้องชานยอล รัดแน่นชะมัด”

คริสไม่สามารถจะทนได้อีกต่อไปแล้ว เส้นทางที่อ่อนนุ่มแสนรัดแน่นของชานยอลทำให้เขาแทบคลั่ง คริสกัดฟันก่อนจะกระแทกความเป็นชายลงไปในตัวชานยอลโดยไม่สนใจเสียงประท้วงของคนที่อยู่ข้างล่าง

“ไอ้เชี่ยพี่คริสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
กูเจ็บ ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยย เห็นกูเป็นรูปลาไหลรึไงวะ
แม่งแทงเอา แทงเอา ไม่ถงไม่ถามสุขภาพกูสักคำ !!!!!!!!

“อ่า ชานยอล อกฟู รูฟิตดีจัง”

“อกพ่องมึงสิ กูเจ็บ!

ถึงจะด่าและตะโกนไปอย่างนั้นก็เถอะ แต่เอวบางของชานยอลส่ายไหวน้อยๆแอ่นหน้ารับสัมผัสกระแทกกระทั้นด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นอย่าไม่รู้ตัว ใบหน้าหวานชื้นเหงื่อเนื้อตัวร้อนเร่าไปหมดบวกกับอากาศร้อนภายนอกทำให้ห้องนี้ร้อนระอุเข้าไปอีกเป็นเท่าทวีคูณ ชานยอลได้แต่ส่งเสียงครางเบาๆ การกระทำของคริสทำให้ตัวเขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ไม่กล้าจะส่งเสียงอื่นใดนอกจากเสียงครางเท่านั้น จากที่ความเจ็บในตอนแรกยามเมื่อคริสกระแทกเข้ามาด้วยความตื่นเต้น

หารู้ไม่ว่าทุกครั้งที่คริสขยับตัวชานยอลจะตอบรับกับการเคลื่อนไหวนั้นไปช้าๆอย่างไม่รู้ตัว

“น้องชานยอลรู้ไหมว่า ตอนนี้น่ารักที่สุดเลย อ่าห์ หวังฟันเจ้ามิชชั่นคอมพลีตแล้วสินะ” คริสขบกรามแน่นกลั้นอารมณ์รักที่พลุ่งพล่านจนไม่อาจจะสะกดกลั้นได้ เมื่อรู้สึกถึงแรงรัดในช่องทางอันอ่อนนุ่มที่เริ่มร้อน เสียงแหบต่ำเอ่ยปลอบพลางเอามือกอบกุมส่วนอ่อนไหวของชานยอลไปพร้อมกับจังหวะเร่งทางด้านหน้า

“เหี้ย คอมพลีตห่าอะไร อ๊ะ อ๊าาาา ไอ้เหี้ยพี่คริส” ชานยอลไม่รู้จะเลือกอะไรระหว่างจะด่าหรือครางดี สุดท้ายก็พ่ายให้กับครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่อยู่จากสัมผัสวาบหวิวที่คริสช่วยปลดปล่อยให้อีกครั้ง จากความเจ็บในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นหวานแสนหวานในทุกครั้งที่คริสตอกย้ำความเป็นตัวเจ้าของไปในทุกตารางนิ้วของร่างโปร่ง

“น้องครีม นี่พี่พูดเลย พี่เจอน้องครีมในฟันของพี่แล้ว”

ผิวขาวเนียนละเอียดถูกแต่งแต้มไปด้วยสีชมพูระเรื่อราวกลีบกุหลาบจากริมฝีปากของคริส

“ครีมพ่องงงง อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา อ่ะ อ่ะ ไอ้พี่คริส”

“น้องชานยอลอย่าเพิ่งทิ้งพี่คริสไปสวรรค์คนเดียวสิ รอพี่ก่อน” คริสเร่งแรงกระแทกจนถี่ยิบ มือหนารูดส่วนอ่อนไหวของชานยอลตามจังหวะของเขา

โน่นเห็นป่ะ สตีฟ จ๊อบกำลังโบกไอแพดเป็นตัวอักษร welcome ต้อนรับสู่สวรรค์ชั้นเจ็ด ไอ้เหม่งมึงอย่าเพิ่งรีบไป กูกำลังจะตามไปเอารางวัล จะได้ดูหนังโป๊พร้อมน้องชานยอลแบบเอชคิวหน้าจอทัชสกรีน เอ่อ ถ้าจะให้ดี มีช่วยพัฒนารุ่นใหม่แบบ 4D ให้ด้วย เดี๋ยวคริสจะตามไปเอารางวัลพร้อมน้ำรักพวยพุ่งกันเลยทีเดียว
ส่วนเรื่องแว่น 4D เดี๋ยวกูจัดเอง ฮว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

ในขณะที่คริสกำลังคิดถึงสตีฟจ๊อบ และชานยอลกำลังมึนอยู่นั้น ประตูห้องที่เหมือนจะล็อคก็ถูกเปิดออกโดย

เอ่อ คิมจงแด

“กินหมูกะทะกัน เหยยยยยยย ปี้”

สิ้นคำว่าปี้ ประตูก็ถูกปิดดังปัง ท่ามกลางความตกใจของปาร์คชานยอลที่มีสติขึ้นมาบ้าง คืออีจงแดเข้ามาแล้ว คือชิบหาย คือไม่ดี คือไม่งาม คือเห็นหมดเลย

ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ชานยอลซบหน้าลงกับไหล่กว้างของคริสอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะพึมพำด่าคริสที่ข้างหู

“ไอ้พี่คริส แม่ง เหี้ยเอ้ยยยยยยยยย”
“ก็น้องชานยอลน่ารัก ใครผิดเล่า” คริสกระซิบตอบที่ข้างหูเบาๆ ก่อนจะกดจูบลงไปที่ซอกคอขาวอีกครั้ง แถมยังส่งลิ้นร้อนออกมาเลียไล่ตามลำคอขาวตามร่องจูบเดิมของเขาอีกด้วย
“พี่แม่งไม่ได้เรื่อง ไม่ได้เรื่องเลยสักอย่าง แม่ง อื้อออ” ก็ยังบ่นงึมงำอยู่ไม่หาย คือมันอายไง คือมันเหี้ยไง ปาร์คชานยอลมีความละอาย นี่บอกเลย และทันทีที่จะอ้าปากบ่นงึมงำอีก ริมฝีปากแสนน่าจูบที่พูดเจื้อยแจ้วอยู่ก็ถูกปิดด้วยริมฝีปากของคริส ลิ้นของคริสเคลื่อนเข้าไปหาลิ้นนุ่มของชานยอล สอนให้ชานยอลเกี่ยวกระหวัดลิ้นเป็นจังหวะ
ริมฝีปากที่ร้อนรุ่มสองคู่ที่ประกบกัน

ความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้น มันคืออะไร
“ไหน อะไรพวกมันปี้กัน เสียงดังจะตาย ไม่ปี้หรอก มึงอยากกินหมูกระทะเองไม่ชวนมากกว่า ไอ้จงแด”

เสียงแหลมของซิ่วหมิ่นบ่นงึมงำเข้ามาตั้งแต่หน้าประตู ก่อนจะเปิดออกมาในประโยคก่อนสุดท้าย ที่พอประจักษ์ในคำพูดของจงแด

“เฮ้ยยยยยยยยยยยยย ปี้”

แล้วประตูก็ถูกปิดลงอีกครั้ง ชานยอลอยากจะหัวเราะ ถามว่าตลกไหม ต้องตอบว่าตลกมาก นี่มาครบแล้ว จงแด มินซอก จะมีใครคนไหนก็ดาหน้ามาเลยมั้ยแม่ง

“พี่ออกไปจากตัวผมได้แล้ว”
“ไม่ออก”
“ไอ้เหี้ยพี่คริส ออกไปว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”

แต่คริสไม่ได้มีโอกาสให้ชานยอลที่จะได้ออเซาะมากกว่านั้น เพราะเหมือนคำขอร้องของปาร์คชานยอลจะเป็นจริง เพราะคนที่เปิดประตูปังเข้ามาอีกรอบ คือ
“เยเฮทททท!”
คริสอยากจะตะโกนบอกเซฮุนออกไปว่า ไม่ต้องเยเฮทอะไรล่ะ เยชแล้วครัช เต็มๆเลยครัช แล้วที่โผล่ตามมา ก็คือลูกพี่ลูกน้องของคริสอย่างลู่หาน
“เก้อ ทำไมไม่บอก อั๊วจะได้พรีของมาให้ใช้ก่อน ชานยอล ดิลโด้เสินเจิ้น พรีออเดอร์ได้นะ เก้อ คราวหน้าก็พรีของกับอั๊วนะ”

แล้วประตูก็เหมือนจะปิดลง แต่เปล่า เพราะเสียงที่ตะโกนมาก่อนที่ประตูจะปิดก็คือ

“ไหนนน อะไรคะ ขอเจ๊ดูหน่อย”
บรรลัยล่ะครับ เจ๊อี้ชิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!

“อุ้ย เจ๊ไม่บอกใครนะคะ ไม่บอกใคร”
ครับ เจ๊ไม่บอกไคคนเดียวแหงๆ แต่เจ๊บอกทุกคนบนโลกใบนี้ บ้าจริง แต่คนสุดท้ายที่เข้ามาในห้องคือสะพรึงกว่าอี้ชิงประมาณสามขุมพลัง

โดคยองซู

ใช่ เจ้าของดวงตากลมโตกลับยืนนิ่งอยู่ที่ประตู จ้องมองคนสองคนที่กำลัง เฮลโหล่วเบบี้ อยู่บนเตียง ก่อนที่ริมฝีปากรูปหัวใจจะพูดประโยคที่ปวดใจออกมา

“แหม ทำไปได้”

“คดีเด็ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ไอ้คดีเด็ดนั้นเป็นของจงอินและจื่อเทา รายแรกน่ะเดินตามโดคยองซูมา หลังจากที่ถูกใช้ให้ไปจุดเตาหมูกะทะ เนื่องจากจงแดอุปมานเอาว่าคนตัวดำอย่างจงอินต้องเก่งในเรื่องปิ้งย่าง แต่ปรากกว่าผิด จงอินในเรื่องนี้เก่งจริงเรื่องยาดอง ส่วนจื่อเทาที่มาช้าเพราะมัวแต่อัพดิสใหม่ในเว่ยป๋ออยู่ พออัพเสร็จก็เดินตรงดิ่งมากินหมูกระทะตามคำชวนของจงแดและมินซอก

คดีเด็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!

ก่อนที่ประตูจะปิดลงอย่างถาวร